Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Toen zij met de landgraaf Lodewijk van Thüringen trouwde, was het een dier graven van Thüringen die het nog onvoltooide manuskript mede naar huis nam en eerst toen de dichter negen jaar later zelf naar Thüringen kwam, kreeg hij het van de literaire landgraaf Herman terug met de opdracht het te voltooien.
De heiden met hun frissche natuur, door geen valsche kunst bedorven, door geen moderne maatschappij met haar strijd en politiek, haar gedoe en mode verontrust, treffen den dichter door hun stemmig realisme, dat Herman Robbers juist teekent.
Tijdspiegel: "De horizon van de schrijfster is nog al beperkt". Herman Middendorp in "De Vrouw in de XXe eeuw": "Een mal boekje. Dom, oppervlakkig, eenzijdig, grof, oudbakken en ridicuul. Zeult aan achter alle cultuur".
"O, zijn de rijtuigen daar?" zegt mevrouw Armelo tot Hendrik, die even in de gang komt om te berichten dat men vóór was: "Zeer goed, je zult wel wachten;" en dan tot de kleine dienstmeid een weinig zachter: "Nee, zeg aan Herman dat mijnheer vandaag niet kan overdoen. Foei, hoe indiscreet zijn de menschen!"
Dat ging nog. Jy bent eigenlyk de uitvinder van die barbaarsheid. Toen Herman 't eerst in de les kwam... Zóó'n kereltje was je toen, wees Willem, misschien wel wat héél laag. Je kon geen a voor 'n b. D
»Riep je, mijn jongen?" vroeg eene stem achter ons. »Halloh! daar is zij al weerom!" schreeuwde mijn vriend Herman, aldus plotseling in het boeiendste van zijn verhaal gestoord; en hij sprong op, en sloot zijne prachtige blonde vrouw in de armen, en kuste haar met al het vuur eens bruidegoms. »Suzet! ik heb juist onzen gast hier zitten vertellen hoe we aan elkaar gekomen zijn.
Het noodlottig uur is gekomen, morgen, ja reeds morgen zult gij uwen ongelukkigen Geeraart met het moordzwaard in de vuist op het schavot zien. Daarom is de hand, die den doodslag geven moet, koud als ijs. Daar, voel!" En hij reikte eene lijkvervige hand aan zijne vriendin. "Mijn vader ligt ziek te bed," voegde hij er bij, "en de Schout heeft mij bevolen, morgen den schipper Herman te rechten!"
"Niets, volstrekt niets lieve engel;" zegt mevrouw Armelo op den drempel. "Ik zag daar Herman uit De Arend ma. Is er iets.... van 't déjeuner.... of....?" "Och ja, er was iets te kort, en men komt dan maar aanzetten. 't Zou niet vreemd zijn als ze ook nog om 't zilver kwamen. Men durft maar alles!"
De jongste dochter van den Burchtgraaf, die vóor Herman van Woerden Montfoort bezeten had, was nog in leven, en de waardigheid heurs overledenen vaders onvervuld.
En Herman Donerie is gestorven, en Coba treurt en lijdt in stilte. Maar Gode zij dank! nu is er nog genezing voor haar mogelijk: nu immers zal de tijd haar wonde ofschoon dan langzaam misschien toch heelen in 't eind. En ook, de tijd moet de verbroken harmonie tusschen het doktershuis en De Zonsberg herstellen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek