Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Aan dat oude verhaaltje dacht Bernard eens, terwijl hij stil zat te werken, en hij herinnerde zich dat hij als kind veel meer hield van dien vliegenden reus dan van 't listige klein-duimpje....
Bij gevangene individuen heeft men klagende, aan kattengeschreeuw herinnerde geluiden waargenomen.
Ik herinnerde mij den dag onzer scheiding; mijn oom weende over zijne armoede, die hem dwong mij aldus te laten vertrekken, en Babet had mij des avonds gezworen dat zij op mij wachten zou, en nooit iemand anders lief te hebben dan mij. Ik was verplicht geweest alles te verlaten, mijn patroon te Grenoble, mijne vrienden te Dourgues.
Dit werd zij gewaar, zoo gauw zij buiten 't park der fee waren gekomen. Zij was den weg vergeten, ja, herinnerde zich zelfs niet meer welken kant de stad uit lag nog sterker, zij had de herinnering aan haar huis totaal verloren. Deugniet besefte nu, beter dan zooeven, hoe groot 't offer was, dat haar liefde hem had gebracht. Tevergeefs trachtte hij haar tot geleider te strekken.
Heb ik u waarachtig al dat schoone geld meegegeven?... Och Heere! ik weet niet goed meer. Wat gaf ik u mee? Goedele herinnerde zich maar halvelings en ze fronste hare wenkbrauwen, zoekend in haren geest. Op een ende viel ze uit: Ha! de verlakte stove! Watte? Ik gaf u twalefhonderd.... Zekerlijk. 'k Herinner me nu. Ze waren in een fluweelen beurzeken.
Langzamerhand kwam zij bij, en toen zij voor het eerst weder buiten geleid werd en den blauwen hemel zag tusschen de wingerdveranda door, die aan het schoone zuiderland herinnerde, gevoelde zij zich als opeens tot de reis in staat. Zoo spoedig het mogelijk was, maakten zij alles gereed.
Ik herinnerde mij nu, dat een rijke Hindi mij gesproken had over een zekeren Hadji Pallou, die wel nog zeer jong was, maar toch, volgens hem, zijns gelijke niet had, als het op het vormen eener karavaan aankwam. Dat was nog eene laatste uitkomst.
Zijn gelaat herinnerde aan de schoone Mahratten-type, vooral door den glans zijner zwarte, levendige oogen; maar moeielijk zou men anders op dat door de kinderpokken vreeselijk geschonden gelaat de fijne trekken van zijn ras herkend hebben. De man was overigens in de kracht van zijn leven en vlug en sterk. Als kenmerkend teeken ontbrak hem een vinger aan de linkerhand.
Zouden die boeren toch waarheid gesproken hebben? Zou de man werkelijk zoo'n gierigaard zijn? Maar ja, nu herinnerde hij zich toch ook wel, van jaren geleden, dat oom Boudewijn onder de overige bloedverwanten wel eens van schraapzucht beschuldigd werd.
Ik dacht erover, een levensonderhoud te zoeken, evenals mijn voorganger; omdat, als je werk doet tegen je zin en met schaamte, dan is 't een marteling, en omdat de school me iederen dag mijn hoon herinnerde en ik er heel bittere uren doorbracht. Maar wat moest ik doen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek