Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Balan sloeg het vizier van zijn helm op en sprak: "Mijn naam is Balan; ik ben een broeder van den grooten Balin, van wien gij wel hebt hooren spreken." Toen nu Balin hoorde, dat hij gestreden had tegen zijn eigen broeder, die hem van alle menschen het dierbaarst op aarde was, wierp hij zijn zwaard van zich af, hief de handen ten hemel en stortte ter aarde.
Hem verheugt gekletter der zwaarden, het breken der schilden, 't Drinken van 't kokende bloed, dat spat uit de wonden der strijders. Allen vergaan! 't Zwaard klieft den helm; De lansen doorboren en harnas en schilden, Vlammen verteren de woning der vorsten, Stormrammen breken de borstwering af. Allen vergaan! Hengist, uw stam is daarheen Horsa, uw naam is niet meer!
Mijn broeder, mijn lieve broeder, uw stem dringt tot in de grond mijns harten!" Met onstuimig geweld rukte hij de helm van het hoofd des zwarten ridders en sloeg hem de armen met liefde om de hals. "De Leeuw, onze Graaf!" was de algemene galm. "Mijn ongelukkige broeder," ging Gwyde voort. "Gij hebt zoveel geleden; ik heb uw gevangenis zozeer betreurd maar nu, o heil!
Doch daar komt Van der Lek; hij zal het Uwer Hoogheid wel kunnen zeggen." Inderdaad komt de maagd van Holland, in het geschubde pantser met den wapenrok aan en de sandalen aan de voeten, met den koperen helm op het hoofd, de speer in de eene en het schild met den klimmenden leeuw in de andere hand, zeer deftig en gratieus aanwandelen. "Zeg eens Van der Lek," zegt de Prins.
Behoedzaam voortgaande, omdat hij een of andere list vreesde, kwam hij eindelijk midden op de plaats, waar hij een gestalte zag liggen in wapenrusting. Sigurd steeg van zijn paard en deed handig den helm weg, toen hij van verbazing terugdeinsde omdat hij in plaats van een krijgsman, het gelaat van een zeer schoon meisje zag.
Dat de helft van den wijn den mond voorbij en hem de broekspijpen weer uitliep, oordeelde de held van zoo groot belang niet tegenover de zoete voldoening, dat hij daardoor de groene koorden van zijn helm had gered. Terwijl hij nog aan de pijp zoog, kwam toevallig een ezeldrijver de herberg voorbij en begon onder de vensters een deuntje op zijne dwarsfluit te blazen.
De overwinnaar wordt altijd vereerd. Men moet met een helm zijn geboren! dat is alles! Men hebbe slechts geluk en al 't overige komt vanzelf; den gelukkige beschouwt men als een groot man. Op vijf of zes uitzonderingen na, die den roem eener eeuw uitmaken, is de hedendaagsche bewondering niet veel meer dan kortzichtigheid. Verguldsel heet goud.
En die goden en godinnen het zijn wel geen hemelsche wezens maar toch zijn het de goden der aarde, de grooten des lands. Begeven wij ons in hun midden; misschien hooren wij nog het een en ander, wat ons belang inboezemt. God Mercurius zit in een gemakkelijken armstoel; op de tafel naast hem ligt de gevleugelde slangenstok en de helm met vlerken. Gij herkent hem terstond.
Het ongeluk wilde dat Gwyde op dit ogenblik een zo zware slag op de helm kreeg dat hij voorover op de nek van zijn paard stortte en zijn zwaard vallen liet, in die gesteltenis, verdwelmd en suizelend, kon hij zich niet verweren. Het ware met hem gedaan geweest, indien de minnaar van Machteld niet met hem geweest ware.
Op enkele afstanden staan de hellebaardiers, telkens twee, in de gang van planken; weinige. Flink staan ze, leunende op hunne hellebaarden, de uniform rood, geel en zwart; de broek rood wijd, waarover losse gele banden hangen tot de knie, met de nauwere hozen, geel en zwart, tot den voet in lagen schoen. De koperen stormband van den helm, die diep op de oogen rust, sluit nauw aan de onderlip.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek