Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Vader vertelde ook nog, hoe ze het kindje van vrouw Smul, je weet wel, van die baker, behekst heeft, zoodat het binnen drie dagen dood was. En dat was toch maar bij eene arme vrouw, zie-je. Neen, die heks moesten ze maar gevangen zetten, dat zou mooi opruimen." "En hoe wist vrouw Smul dan, dat haar kind betooverd was?" vroeg een der jongens. "Wel, dat is gemakkelijk genoeg te zien.
Het is even nuttig voor een monnik, als een bezemstok voor eene heks, of een staf voor een toovenaar. Spreek het maar dus uit, op een indrukwekkenden, ernstigen toon, Pax vobiscum! het is onwederstaanbaar; op wachters en oppassers, ridders en knapen, ruiters en voetgangers; op allen werkt het als eene betoovering.
Niet uit alle haneneieren kruipt een basiliscus: ook worden er heksen uit-gebroed, die het vee betooveren, schepen beletten uit te varen, en kinderen kwellen. Een goede honderd jaar geleden heeft er in Bolsward ook zulk een heks gewoond. Op het Hoog leefde een gelukkig echtpaar met vele, gezonde kinderen. Alleen het jongste was altijd ziek, en de buren zeiden, dat het wel betsjoend kon zijn.
En toen de heks nu veilig was voor de dieren, kwam zij naar beneden, en roerde hem ook met een tak aan, toen werd hij ook steen. Toen lachte zij en sleepte hem en de dieren in een kuil, waar meer zulke steenen lagen. Toen de jonge koning maar niet terug kwam, namen de angst en onrust van de koningin steeds toe.
"Jij, koning der duisternis!" roepen ze uit, "met die heks zul je nooit meer je contracten sluiten en ze met bloed schrijven; zij zal sterven! Kristiaan Bergh, de sterke kapitein heeft den zwaarsten smidshamer over den schouder geworpen; die zal begraven worden in het hoofd van dat monster. Zij zal geen zielen meer offeren.
Zij waren, zoo verhaalt hij ons, gewoon, des nachts in grooten getale bijeen te komen op een hooggelegen vlakte, elke heks bracht een kaars mede ter eere van Satan, die tot haar kwam in de gestalte van een wild zwijn, en niet in die van een bok, in welke gestalte hij meestal bij andere gelegenheden verscheen.
Ha, ha, ha!" en hij lachte in zijn waanzin, tot het gewelf er van weergalmde. "Wie lachte daar?" riep hij op een anderen toon; want het geraas van den strijd belette niet, dat de weerklank van zijn eigen vreeselijk gelach zijn oor trof. "Wie lachte daar? Ulrica, waart gij het? Spreek, heks, en ik vergeef u; want gij alleen, of de duivel zelf kondet in zulk een oogenblik lachen. Wijk, wijk!"
Geen wonder, dat Gods hand zwaar op ons ligt, en dat wij in het heilige Land stad op stad, voet voor voet, op de ongeloovigen verliezen, daar wij zulke geestelijken, als dezen Aymer, hebben! En wat meent hij toch met die tweede heks van Endor?" vroeg hij zijn vertrouweling ter zijde.
»O, vrouw Trude, het was gruwelijk! ik keek door het raam en toen zag ik in plaats van u, den duivel met een vurigen kop!« »O, zoo!« zei ze, »dan heb je de heks in haar echte pakje gezien; ik heb al lang op je gewacht en naar je verlangd, je moet mij verlichten.»
En in zijn woede en wraakzucht wenschte hij haar te dooden en hij wist nauwelijks wat hij deed. Hij ging naar het hoofdgebouw en in de vestibule; dicht onder de trap zette hij zijn vuurwiel neer, hij hoopte dat het huis in brand zou raken en de heks verbranden. Toen ging hij weer in zijn werkplaats en bleef daar stil zitten luisteren. Op de plaats riep en schreeuwde men.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek