Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 oktober 2025
Mijn lief, het was maar een droom. En een van de roovers zag, dat er aan de pink nog een ring zat; hij ging er moeielijk af en toen nam hij een bijl, en hakte den vinger af; maar de vinger sprong in de hoogte, en viel achter het groote vat en viel mij in den schoot.
Maar zij vond er geen aanleiding toe en eensklaps hakte zij den knoop door met bondigweg te vragen: Zeg, Georges, wat is er? Wat heb je me te vertellen? Het was nu zijn beurt te veinzen en verwonderd antwoordde hij: Je iets te vertellen? Hoe meen je dat? Ach.... ik weet niet, ik dacht.... ik meende zoo iets in den krul van je knevel te zien! schertste zij. Is er waarlijk niets? Geldzaken?....
Daar Susa-no-o toen weinig meer had te vreezen, trok hij zijn zwaard, dat tien span groot was, en hakte hij het groote monster in kleine stukken. Toen hij één der staarten trof, werd zijn zwaard gekorven en toen hij zich daar overheen bukte, ontdekte hij een zwaard, dat de Murakumo-no-Tsurugi genoemd werd. Toen hij zag, dat het een goddelijk zwaard was, gaf hij het aan de Goden van den Hemel.
Broeder Willem lachte spottend en hakte hem achter in de nek dat hij, van leven beroofd, met het aangezicht in het gestorte bloed viel . De Franse heren De Tarcanville en d'Aspremont werden door de hamer van de gulden ridder verpletterd, Gwyde kloof het hoofd van Renold de Longueval met een houw, en Adolf van Nieuwland wierp Raoul de Nortfort uit de zadel.
Reeds scheen de speer tussen de helm en het harnas in zijn hals te dringen, wanneer Adolf van Nieuwland zijn slagzwaard als een bliksem opheffende de speer aan twee stukken hakte, en aldus het leven van zijn Veldheer behield.
De beenhouwers waren ondertussen toegelopen, en Jan Breydel die de hoon aan de Standaard van Vlaanderen geschied, wreken wilde, hakte met een houw de arm van Robert af.
De bemanning legde daarbij een ongekenden ijver aan den dag en Passepartout hakte, sneed, zaagde en werkte voor tien. Het scheen dat een geest van vernieling zich van allen meester had gemaakt. Den 20sten gingen de valluiken, de verschansingen en een gedeelte van het dek in het vuur, de Henrietta werd stuk voor stuk gesloopt. Maar dien dag zag men de Iersche kust en de baak van Fastnet.
"Blauwvoet, Blauwvoet!" dat tot herkenningsteeken in de duisternis van wederzijde werd aangeheven, meende Robrecht te kunnen oordeelen dat de vijand niet overmachtig was en door de Kerels, die nu uit al de gebouwen kwamen gestormd, wel ras zou verplet zijn. Onder het uitgalmen van den kreet: "Ravenschoot, Ravenschoot met mij!" wierp hij zich vooruit en hakte links en rechts op den vijand.
Men hoorde de stem van De Chatillon die de zijnen tot wederstand aanmoedigde, men bemerkte insgelijks Mijnheer De Mortenay wiens reuzenzwaard in de duisternis als een bliksemstraal blonk. Breydel raasde als een uitzinnige, en hakte links en rechts tussen de Fransen; ook stond hij reeds enige voeten boven de grond, zulk een groot getal vijanden had hij onder zijn voeten geworpen.
Croz, die vooruit liep, vastgebonden aan een touw van manilla, hakte, gedurende twee uren achtereen, gaten in dien muur, en was toen toch nog tot slechts zestig el beneden den pas gedaald. Biener en Almer, die het touw vasthielden, konden met hun beiden maar even op den rand van den ijsklomp staan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek