Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Ik doe mijn plicht niet aan dien jongen, zoo waar als ik leef. Staat er niet geschreven: 'Die de roede spaart, bederft het kind. Ik vergroot ons beider zonde en lijden. Hij is gansch en al bedorven. Maar, helaas het arme schaap is het eigen kind van mijne zuster zaliger ik kan het niet over mij verkrijgen hem te slaan.
"Natuurlijk, lieve Clara! ik ben er zoo blij om, dat je zoo moedig, zoo onvervaard ben. Dat is juist goed en zal ik 't maar bekennen? meer dan ik van je verwacht had." "Ja," antwoordde zij met een berustenden glimlach, "ik weet helaas maar al te goed, dat je niet veel van me verwacht. Je denkt altijd, dat ik opga in pronk en..."
Sinds hij tijd en gelegenheid heeft om over het groote vraagstuk: 'wat zullen wij eten? na te denken, is het bij hem hoofdzaak geworden, en helaas bij mijn grootvader niet minder." "En er is dan verder niemand anders waar gij wat aan hebt?" "Wie anders zou er zijn?
Deze overvaart duurde ruim een uur. Helaas werd onze prettige stemming eenigszins bedorven door de ontvangst, die ons aan den anderen oever ten deel viel.
O bleve 't ons bespaard Mij 't leed doen, u het lijden! Antwoord me éens nog: Kent gij het eindperk niet van zijn gezag? Ik weet slechts dat het eind eens komt. Helaas! Gij kunt de jaren die uw pijn nog dure Niet tellen! Zoolang Jupiter regeert, Houden zij aan, niet meer noch minder hoop Of vrees ik.
Hij weigerde haar toe te laten, en vroeg, waarom zij zooveel onschuldige en argelooze menschen aan den dood had prijs gegeven. De vrouw antwoordde hierop: "Helaas, goede priester, ik heb nooit begeerd, menschelijke wezens in den dood te lokken. Het is de Vergif-Draak, die in dien put huisde, en die mij tegen mijn wil dwong de menschen in den dood te lokken.
LUCIUS. Spreek, lieve zuster, wie heeft u gemarteld? MARCUS. Helaas! dat lieflijk werktuig der gedachten, Dat die zoo zoet en zoo welsprekend uitte, Is weggereten uit de schoone kooi, Waar 't als een vogel melodieën zong, Toonrijk, welluidend, ieder oor betoov'rend! LUCIUS. Zeg gij voor haar dan, wie dit stuk bedreef.
Doch, helaas! het schoone gebouw heeft in 1840 door de zoogenaamde restauratie zijn stijlkarakter verloren, zij het dan ook, dat het misschien meer praktisch is ingericht voor het gebruik.
Wat dan, o wat dan? Helaas, zij kon niet verder, zij stond als geblinddoekt in een toovercirkel, dien zij niet overschrijden kon, en hare handen tastten om zich heen zonder iets te vatten. Joeg zij ook met energie hare gedachten heen, zij kwamen weer terug, halsstarrig.
Helaas! ik zie, dat het nog moeielijker is naar de overwinning, dan naar den strijd te zien." "Wat doen ze nu, meisje?" vroeg Ivanhoe; "zie nog eens uit; dit is geen tijd om voor bloedvergieten te schrikken."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek