Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
De rang is het best te vergelijken bij dien van een turksch grootvizier. De omliggende Surrentini colles leverden voortreffelijken wijn op. Thans Sorrento. Susa, ta Sousa = leliënstad, hoofdstad van het gewest Susiane, ontleende zijn naam aan de tallooze leliën, die in den omtrek groeiden.
Terwijl de Kalif sprak, zweefde de andere ooievaar boven hunne hoofden en liet zich al langzaam op de aarde neerdalen. De Kalif greep een, twee, drie, de doos uit zijn' gordel, presenteerde haar ook den grootvizier, samen gingen ze met duim en voorvinger in de doos en snoven het poeder op, of ze hun leven lang snuifjes genomen hadden. "Mutabor!" riep de Kalif en "Mutabor!" riep de grootvizier ook.
"Ik moet weten, wat er op te lezen staat", zei de Kalif, "eerder heb ik geene rust." "Ik weet raad", zei de grootvizier, "naast de kerk woont een man, dien de menschen Selim, den Geleerde noemen, omdat hij zooveel geleerd heeft. Wie weet, of die het schrift niet lezen kan." "Laat hem dadelijk hier komen", riep de Kalif.
De gezelligste uurtjes hadden ze altijd, als de grootvizier hun 's middags aan de thee een bezoek bracht. Dan babbelden ze over den ouden tijd, toen ze nog ooievaars waren, de beide vrienden. Als de Kalif recht in zijne nopjes was, vertoonde hij grootvizier-ooievaar.
Nauwelijks was zijn oog op het schrift en op het zegel gevallen, of hij maakte een diepe buiging en zei verbaasd: Maar dat is het schrift en het zegel van den Grootvizier! Zulk een document wordt alleen met bizondere vergunning van den Padischa gegeven. Juist! En ik ben blij dat gij dit zoo goed weet. En gij zijt de rechtmatige bezitter van dezen Firman?
Het leger, dat hij zou aanvoeren, bestond uit de voortreflijkste troepen, die Spanje in het veld kon brengen; het stond onder het bevel van de uitstekendste generaals, zooals Juliaan Romero, Alfonso d'Alloa, don Ferdinand van Toledo, grootvizier der orde van Calatrava, Alba's onechte zoon, Gabriël Serbelloni, den bevelhebber der artillerie en Frans Paciotto, den beroemden ingenieur.
Schrikkelijk deftig liep hij dan met stijve beenen de kamer op en neer, maakte met zijn' mond een klepperend geluid, zwaaide met de armen, of het vleugels waren, en deed den grootvizier na, zooals hij naar 't oosten boog en vergeefs: Mu Mu Mu! riep. Voor vrouw Kalif en de Kalif-kindertjes was die vertooning altijd eenegroote pret.
De minister vroeg mij hoe die fabel luidde en ik vertelde hem: "Er heerschte in oude tijden in Perzië een goede koning, die echter niet verstandig genoeg was, om zijn staten zelf te regeeren en de zorg daarvan overliet aan zijn grootvizier. Die minister, Atalmuc genaamd, was een buitengewoon wijs man.
Triest en treurig vlogen de Kalif en zijn grootvizier de stad weer uit. "Laat ons ver, ver weg gaan van de stad, waar ik vroeger zoo rijk en zoo gelukkig was," zei de Kalif. Maar ver, ver weg! dat was gemakkelijker gezegd, dan gedaan. Het vliegen was nog zoo'n ongewoon werkje. "O wee, o wee," zuchtte de grootvizier, na een uur vliegen, "ik kan niet meer.
"Graag", zei de Kalif, "ik wil toch eens moeite doen om te weten te komen, wat er op dat papier staat en wat men met dat poeder kan doen. Wie weet, of dat niet ook op het papier te lezen is." De marskramer ging heen, en de Kalif en de grootvizier bleven alleen, met de hoofden bij elkaar over het papier, gebukt. Van pure nieuwsgierigheid vergaten ze hunne prachtige pistolen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek