Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
Want....want als ik er eens niet meer ben en als je later eens onder de menschen komt, zal die liefde voor de natuur je niet heel veel helpen om flink door de wereld te komen en moedig je strijd in die wereld te strijden...." "Grootmoeder," zei Elsje en zij liep naar de oude vrouw toe en knielde bij haar neer.
Een paar jaar na Dik's huwelijk had er eene groote gebeurtenis plaats. Dik werd namelijk vader van een zoontje, en hij was daar erg blij om. Toen hij op een avond met paard en kar thuis kwam, vond hij den kleinen kerel al in de wieg liggen, en grootvader en grootmoeder Trom zaten er op een stoel naast en keken met de grootste belangstelling naar hun pasgeboren kleinkind.
"Als ik het jong vang, breng ik het naar Cincinnatie en laat het bij grootmoeder Belcher," antwoordde Loker.
"Och, ik denk, dat ze toch niet graag willen." "Wat niet graag willen?" "Nu, dan zal ik het je maar vertellen. Wie wil er van jelui tweeën mee naar grootvader en grootmoeder?" "O heerlijk! Ik! en ik!" riepen ze allebei en vlogen hun ouders om den hals. Opeens voelde Tony den kop van Désiré onder zijn arm. "Désiré! we gaan naar grootvader en -moeder. Ga je mee?
Ze vond eigenlijk wel dat ze er heel deftig uitzag met die geborduurde kanten om de mouwen en dat lange, breede borduursel van voren. Zoo moest grootmoeder haar eens even kunnen zien! Als zij zoo eens plotseling voor haar staan kon en haar goeden nacht zeggen! Wat zag haar gezicht er beschreid uit en wat werd zij koud, zoo dicht bij het raam!
En grootmoeder zegt nooit iets van mijn manieren!" "Wij spreken nu niet over grootmoeder, kind, maar wij hebben het erover hoe je je hier gedragen moet. Je kondt onmogelijk beter voorbeeld hebben dan Cilly. Zij heeft onberispelijke manieren, al heeft ze natuurlijk ook veel voor omdat ze zoo beelderig mooi is en dat...."
Er is van ochtend bericht gekomen over je grootmoeder en dat bericht is niet gunstig." Zij bleef hem strak aanzien, maar scheen nog volstrekt niet te vermoeden, waar zijne woorden op doelden. "Elsje," zeide de oude dame zacht, terwijl ze zich over haar heenboog en haar diep in de oogen zag. "Mijn lief, lief kind, je grootmoeder is gestorven."
O, ik ben dikwijls zeer ondeugend en ongehoorzaam. Ware ik goed, zoo zou ik thans, in plaats van met u te staan praten, reeds lang in huis zijn gegaan, gelijk mij betaamde. Want grootmoeder heeft mij streng verboden in den tuin te blijven als er vreemdelingen zijn, en ik verlang ook volstrekt niet naar het bijzijn van de mannen, die steeds over dingen spreken waarvan ik niets versta."
Elsje moest maar geen goed meenemen, had haar tante geschreven; zij zou haar wel een en ander leenen, Cécile's kleeren zouden haar zeker ook wel passen. "Dan zal ik mijn mooie, roode jurk maar aantrekken op reis, vindt u niet, grootmoeder?" vroeg Elsje, "dan zie ik er dadelijk netjes uit, als ik bij tante kom."
Terwijl De Witt deze woorden uitte, was de Prins beurtelings rood en bleek geworden. Om zich niet te verraden, had hij den zakdoek voor den mond gehouden en worstelde thans met een hevige hoestbui. "En heeft mijne grootmoeder dat verzoek herhaald?" vraagde hij met een van aandoening trillende stem aan De Witt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek