Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Ze hoorde Groo'va stommelen in de kamer, zeker werd hij ongeduldig ... daar was hij al in het gangetje! Nu kwamen de woorden, kort, met gezag: Geertje, het is meer dan tijd, kom naar beneden.... Dan moest het maar.... Ze had nu alles? Mantel, hoed, handschoenen, parapluie, 'er taschje, o, de zeep nog, de heerlijke zeep zóó maar: in de schoone zakdoek.
Ik sla nu een stukje tekst over en haal het eigenlijk afscheidnemen van Grootmoeder en Geertje aan: Grootvaders lange gestalte stond in de deuropening. ... Nou Groo'moe.... Nou kind...! 't Was of Groo'moe haar niet loslaten kon. Ook zij was aangedaan. Maar ze hoorde Groo'va zeggen: 't Is tijd! en toen kreeg ze opeens een schrik, een vrees dat ze den trein niet zou halen.
Nu eerst ònzen tekst verder: 's Zondags, en altoos bij iets bijzonders, deed Grootvader een lang gebed. Dus had ze dit nu wel kunnen verwachten. Al toen Groo'va bad van "gebrokenen van hart" hoorde ze een snik van Groo'moe. En toen Grootvader bad, dat God háár tot een Rotssteen mocht zijn, snoof en snikte Groo'moe zoo, dat Geertje even door de ooghaartjes trachtte te kijken....
Tante heeft me dat ook al doen voele, dat ze m'anzag voor, zoo'n soort verklikster, alleen omdat ik bang ben voor Groo'va; niet om z'en geld, maar om Groo'va zelf.
Juist als vroeger op school. Laat me met haar alleen, Jan; ik zal de weg naar je huis wel vinden. Toen Oom was heengegaan, zei Groo'va: Ga daar zitten. Het wás háár stoel, waarop zij altijd zat, deze dagen; zij ontving Groo'va in Maandag z'en woning. Hij deed net als thuis tegen stoute jongens, die hij in zijn kamer liet komen na schooltijd.
Driftig met sprongetjes, kwam de bedreiging. En nu smakten de lippen. Dat was toch zoo'n malle gewoonte van Groo'va, net iemand, die de soep te zout vindt. Dit door mij gecursiveerde zinnetje is uitstekend.
Maandag, in zijn opnieuw ontwaakte energie, zijn zelfvertrouwen en zijn optimistisch idealisme, begrijpt dat alles natuurlijk niet en is verwonderd!.... Groo'va, riep Geertje met verborgen angst. Ze kreeg een gevoel, of d'er iemand Groo'va te lijf wou. Die goeie Groo'va, hij had zoo weinig, en dat zou hem worden afgetroggeld! 't Is maar verschieten, zei Tante snibbig. Hoe verschieten?
Toen ze het had, tasch, handschoenen, parapluie, nog gauw, bij een vroolijker "Dag Groo'moe, het beste Groo'moe," een lichte kus op het grijze haar; en vlug voor Groo'va, die de voordeur had geopend, heen, was ze in eenen kamer en huis uit. Ik wees er u reeds aanstonds op bij de beschrijving van Geertje's naar beneden loopen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek