Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Daarom, al wat mij griefde zij vergeten; Mijn wrok vervloog; ik roep u weer terug. Uw onbetwistb're waarde geeft u aanspraak Op nieuwen rang; dies zeg ik: Valentijn, Gij zijt een edelman van besten bloede; Neem gij uw Silvia, want gij zijt haar waard. VALENTIJN. Ik dank u, vorst, uw gift maakt mij gelukkig. Ik bid u thans, ter wille van uw dochter, Verleen mij ééne gunst, die ik u vraag.
De jeugdige Edward, weêrgekeerd Uit Schotlands overzeesche stranden, Gevoelde alras zich 't hart voor haar In onverdoofbre min ontbranden. En zij, zij minde ook Edward weer, Als hij ontgloeid in echte liefde, En gaf de zaalge drift gehoor, Die haar het hart zoo teeder griefde.
Toen zong de jonker met dubbelslaande tong een oud lied, dat in den ouden tijd reeds de groote Pumpus van Perusia gezongen moet hebben. "Betalen gaat heden niet, omdat ik het geweer niet met penningen laad." De ruwe waard griefde het vroolijke antwoord van den drinkebroer. Hij trok een boos gezicht. "Als gij geen geld meer hebt, dan houd ik uw broek tot pand.
Niemand weet waarheen hij gegaan is, doch de Grieken hebben zich dezen nieuwen hoon niet zwaar aangetrokken naar 't schijnt, althans zich voor groote sommen laten vinden om in Egypte te blijven. »Amasis zweeg onder dit alles, offerde en bad, gelaten toeziende, hoe zijn zoon alle klassen van het volk nu eens zwaar beleedigde, dan weer in hunne dierbaarste belangen griefde.
Het griefde hen evenzeer, dat hij twee voorname edelen, GERBRAND MOCKEMA en JEMME HERJUWSMA, van heimelijke verstandhouding met den Graaf van Oost-Friesland beschuldigd en overtuigd, in 1512 te Leeuwarden liet onthoofden. Het zwaard, dat door hunne halzen ging, wondde ook de harten des volks en sneed de genegenheid af, welke men den Saksischen Vorst tot dusver had toegedragen.
Het griefde Blanche, dat de vorst haar verwijten scheen te doen, terwijl zij meende zeer gegronde redenen te hebben zich over hem te beklagen. "Hoe, Seigneur," antwoordde zij, "verzwaart ge uw ontrouw nog door huichelarij! Zoudt gij willen, ondanks alles wat ik gehoord en gezien heb, dat ik u voor onschuldig hield? Neen Seigneur, ik beken u, dat ik daartoe niet in staat ben."
't Gejammer bij de dood diens Abels, dien Gods liefde Ter dood voerde, als hem 't staal zijns woesten broeders griefde. De herhaling van het woord "dood" stuit hier niet; omdat er iets treffends ligt in het ophalen van de oorzaak dier vroegtijdige dood, gelegen in de liefde die God hem betoonde, en die den nijd zijns broeders wekte.
Had het zwijgen der gravin haar vernederd, de brief en alles, wat zij tusschen de regels las, beleedigde en griefde haar zoo zeer, deze boosaardigheid tegenover haar hartstochtelijke, rechtmatige teederheid voor haar zoon scheen haar zoo vreeselijk toe, dat zij nu nog slechts toorn tegen anderen gevoelde en ophield zich zelf aan te klagen. "Deze koelheid is een verloochening van hun gevoel!
Een kerk rijst allerwegen aan uw zij O, deernisvolle ziel, die niemand griefde, O, mijn Madonna! bid, o bid voor mij! Wat werd ik zonderling opeens te moede, Toen gij mij, lieve, vleiend hadt gevraagd: „Aanbid, met mij vereend, de Moedermaagd, En neem mijn godsdienst aan: het is een goede.
Zy vat zijn koude hand, Van 't kille zweet nog klam, en hangt hem aan de leden; Maar vruchtloos: hy is koel voor al haar tederheden. In 't eind, hy rukt zich uit hare armen. Aanschouw my! 't is de moed, 't is de eerzucht! Mijn Geliefde, Ga heen, verban de vrees, die u den boezem griefde! Hy roept. Men vliegt door een. Hy doet het heir vergaderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek