Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Deze knaap bevond zich nergens liever dan op de straat. Voor hem waren de straatsteenen minder hard dan het hart zijner moeder. Zijn ouders hadden hem ruw in de wereld geworpen. En hij was eenvoudig zijn weg gegaan. 't Was een drokke, bleeke, vlugge, snuggere, grappige knaap met levendig, maar ziekelijk voorkomen.
Zoowel in verzen als in proza was er dit zeer gewichtig verschil tusschen imperfectum en aoristus; en mocht het gebeuren, dat hij, die aan het vertalen was, begon te lachen om een grappige anekdote van Herodotus dan keek het stekelvarken verbaasd op. Zooiets kon hij niet begrijpen. Daarom ging de grauwe morgen eentonig en kalm voorbij.
"Wat een grappige vent toch, die Bonaparte," mompelde zij bij de ontvangst van zijn hierop gevolgd schrijven met liefdevolle verontschuldigingen over zijn grenzenloos verlangen naar haar.
»Ach,» zei hij, »zie je ginds dien grooten broodwagen wel, daar bij het huis van Wobbe?» »Ja wel,» zei Karel, »maar het grappige daarvan zie ik nog niet in.» »Neen, ik ook niet,» zei ik. »Dat wil ik wel gelooven,» hernam Bob. »Nu moet je straks eens kijken, als de bakker terugkomt.
Het volk kwam van die schouwspelen terug met het ernstige voornemen de goden nog meer dan te voren te eeren, of dapper en vaderlandslievend te zijn als hun voorouders. Blijspelen werden eveneens opgevoerd. Deze waren dikwijls vol grappige toespelingen op de menschen en gebeurtenissen van den dag.
»'n Mooi iemand om een armen jongen te beschuldigen!« zei Fang, met een grappige poging om er humaan uit te zien. »Ik moet zeggen, mijnheer, dat u zich onder zeer verdachte en onwaardige omstandigheden meester hebt gemaakt van dat boek en u moogt het wel als een geluk beschouwen, dat de eigenaar van vervolging afziet. Laat dit een les voor u zijn, of de wet zal u nog eens achterhalen.
Zij lachte bij een grappige uitdrukking van Emilie meer dan noodig was; ze lachte tegelijkertijd hen allen uit, die daar waren, overmoedig trotsch op haar verborgen en verboden hartstocht. En meneer Van Raat, meneer Paul, bedoel ik, wordt nu zeker later advocaat? vroeg Cateau. Wat had dat kind het vandaag toch telkens over Paul, dacht Eline.
Men vertelde elkander grappige of anderszins vermakelijke avonturen, die men indertijd zelf beleefd of bijgewoond had; men schilderde personen die men had aangetroffen, en die de een of andere eigenaardigheid hadden, geschikt om den lachlust gaande te maken. "Zoo heb ik er eens een aangetroffen daarboven in Fort Niobrara," zei een oude grijsaard, "dien hadt ge moeten zien!
Ze vond dat die "Grietje" nogal grappige dingen zeide en zij zag er op dit oogenblik nog niet erg tegen op om voor dienstmeisje te spelen. Het zou wel gaan, dacht ze; het leek haar niet heel moeielijk. Als zij de meisjes maar eerst wat beter kende, zou ze zich wel gauw wat meer met haar op haar gemak voelen. Den volgenden ochtend gaf mevrouw d'Ablong haar werkelijk verlof om even uit te gaan.
"Moeder Plutarchus!" dacht Gavroche, "weder een grappige naam." Moeder Plutarchus hernam, en de oude man was gedwongen in een gesprek te treden: "De huisheer is ontevreden." "Waarom?" "Ge zijt hem drie kwartalen huur schuldig." "Na drie maanden zal ik hem vier kwartalen schuldig zijn." "Hij zegt dat hij u uit het huis zal laten zetten." "Ik zal gaan." "De groentevrouw wil betaald worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek