United States or Yemen ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nien ik, 'k 'n herken ou niet, antwoordde ik met volle oprechtheid. Bruuntje Geelewie, herinnert-e gij ou Bruuntje Geelewie nie meer? glimlachte hij.

Toen ik haar die begeerte niet onvoorwaardelijk wilde inwilligen, op grond dat ik met u niet zoo eenvoudig zou kunnen leven als zij zich voorstelde, glimlachte zij rustig en sprak: »Och kom, Frits! een jongelui's huishouding kost zoo heel veel niet; Claudine krijgt immers ook wel wat mee, als gij 't eene en 't andere samenvoegt met uwe verdiensten, waar gij nu alleen van leeft, zal het heel wel gaan."

Ik glimlachte, het is waar, over de levendigheid en de snelle wisseling uwer aandoeningen; maar ik ben er verre af, in u te bespotten wat ik hoogacht, al kan ik uwe religieuse opinies niet deelen."

Cyrus Smith luisterde gewoonlijk stilzwijgend naar zijn lotgenooten. Somtijds glimlachte hij over een opmerking van Harbert, een aardigheid van Pencroff, maar altijd en overal dacht hij aan die onverklaarbare feiten, aan dat zonderlinge raadsel, waarvan het geheim hem nog steeds duister bleef! Slecht weer. De hydraulische hijschtoestel. Glas en glaswerk. De broodboom. Bezoeken aan de kraal.

Paul, zeg eens, voel je je minder wel dan anders.... Ben je ziek? Hij richtte zich een weinig op en glimlachte. Hoe komt u daarop? vroeg hij. Ik zie er toch niet slecht uit. Iedereen beweert, dat ik nog zwaarder ben geworden. Uitvorschend zag hij haar aan: wat dacht zij?

Holmes glimlachte en schudde het hoofd. "Ik vrees, Uwe Genade, dat de zaak niet zoo gemakkelijk kan worden afgedaan. Wij mogen den moord op den schoolmeester niet uit het oog verliezen." "Maar James wist daar niets van. U kunt hem daarvoor niet verantwoordelijk stellen. Het was het werk van dien brutalen schurk, dien hij ongelukkigerwijs in den arm had genomen."

Zelfs voor Frits was die gulle lach aanstekelijk; hij glimlachte zijns ondanks, maar zijn lust was verloren tot verder onderzoek bij haar. »Als de heeren maar blieven te schellen zoo ze nog iets noodig hebben," sprak het meisje, ziende dat haar discours niet langer werd begeerd; »ik moet nu helpen aan het dessert."

Ik geloof namelijk vast en zeker dat de schrijver of de geadresseerde van dezen brief is de Hertog!" "De Hertog!" riep Paul verbaasd. "U beschuldigt den Hertog van een verraderlijke briefwisseling met Rusland! Onmogelijk." "Waarom onmogelijk?" "Is het aan te nemen, dat hij iets in 't schild zou voeren tegenover een Prinses met wie hij eenmaal trouwen zal?" Zabern glimlachte spottend.

"Dat gelooft u toch niet werkelijk?" Holmes glimlachte. "Geloof ik 't niet? Och, misschien ook niet. Maar ik ben er zeker van, dat het den heer Harker interesseert, evenals de abonné's van het Centraal Pers Syndicaat. Nu, Watson, ik denk, dat wij een lange en tamelijk lastige dagtaak voor ons hebben.

De thee was reeds geruimen tijd genut, de oude heer had een sigaar opgestoken, "Auntie" met haar verlept gezicht en felle oogen babbelde en ratelde, de voorname dame met de grijze haren luisterde en glimlachte en 't jonge meisje zat in haar ravissante schoonheid tegen 't raam, zonder dat een van allen toebereidselen tot opstaan scheen te maken.