Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Gil Blas verandert van betrekking en gaat in dienst van don Gonzale Pacheco. Drie maanden na dit huwelijk wilde mijn meesteres mijn diensten beloonen. Ze schonk mij honderd pistolen en zei: "Gil Blas, mijn vriend, ik jaag je niet weg, je kunt hier blijven zoolang als je wilt, maar een oom van mijn man, don Gonzale Pacheco, wil je als kamerdienaar hebben.
Van den terugkeer van Gil Blas in zijn kasteel. Van de vreugde, die hij had de kleine Séraphine weer te zien en op welke dame hij verliefd werd. Wij maakten geen groote dagreizen en hadden veertien dagen noodig om te Lirias te komen.
Met één zet Dook zij, van vreeze bijna gek, Met hoofd en al beneden 't dek, Maar stak, daar haar het dek bedroog, De bloote beenen ver omhoog; En Spar, die nu gansch woedend is, Springt toe en slaat, maar altijd mis. 't Was stil en 't bleef een poosje stil; Men hoorde niet meer slag of gil, En Sparrebeen zei: "Eva, kind! De muis is weg, uw rust begint."
Wij zagen den notaris weggaan, die in 't voorbijgaan, me op den schouder klopte en glimlachend zei: "Gil Blas is niet vergeten."
Om kort te gaan, Gil Blas, je bent niet meer de Gil Blas, dien ik gekend heb." "Dat is zeker scherts", antwoordde ik op vrij koelen toon. "Ik merk niet, dat ik in eenig opzicht ben veranderd." "En toch is het zoo, mijn vriend," vervolgde hij. "Als ik vroeger bij je aanklopte, maakte je zelf de deur open en ik kwam vrij en zonder complimenten je kamer binnen. Wat een verschil met tegenwoordig!
Wij verwisselden van paarden te Colmenar en kwamen tegen den avond in Ségovië, waar men mij in den toren opsloot. Hoe Gil Blas behandeld werd in den toren van Ségovië en op welke wijze hij de redenen van zijn gevangenneming vernam. Men begon mij in een cachot te stoppen, waar men mij op het stroo liet liggen als een gemeene misdadiger.
Toen de kapitein den volgenden dag bericht ontving, dat hij een pensioen kreeg van driehonderd pistolen, gebeurde het zoo. Hij deed daarna zijn zaakjes af en vertrok weer naar Nieuw-Castilië met niet meer dan enkele pistolen, die hij had overgehouden, in zijn zak. Gil Blas ontmoet aan het hof zijn waarden vriend Fabricius. Groote vreugde bij beiden.
Hij slaakte eenen gil van blijde verrassing, sprong met open armen vooruit naar den ouden man, en zich aan zijnen hals werpende, riep hij uit: "Mijn goede Jakob! Gij leeft nog? God zij dank, dat ik u nog terugzie. Ach, hoe dikwijls dacht ik aan u! Ik durf het u nauwelijks vragen: hoe is het met uwe vrouw Peternelle?" De hovenier, in zijne ontroering verstikkend, kon niet spreken.
Had hij geen beschermer en geen geld gehad, dan zou hij minstens een jaar in de gevangenis hebben moeten blijven. Ik trok uit den bewezen dienst niet meer dan honderd pistolen, maar ik was nog geen Calderone en versmaadde het kleine niet. Door welke middelen Gil Blas in korten tijd een aanzienlijk fortuin maakte en welke airs hij aannam.
Bij de verschijning van dien zak, die er alleszins naar uitzag goed gevuld met specie te zijn, zette ik groote oogen op, evenals nog enkele menschen, die daar tegenwoordig waren; en ik dacht de stem van een engel te hooren, toen die man, den zak op tafel leggende, tot mij zei: "Heer Gil Blas, ziedaar wat mevrouw de markiezin u zendt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek