Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
De vlammen hadden zoo snel om zich heen gegrepen, dat er geen mogelijkheid meer bestond om naar boven te komen; wat op de gelijkvloers-verdieping stond en lag, werd grootendeels gered. Het hoekkastje stond opengebroken, en was ledig. De lijken, die niet meer te bereiken waren, moest men laten verbranden." "Afschuwelijk! IJzingwekkend!" klonk het uit aller mond, toen Droll een oogenblik zweeg.
Had God de hunnen gered, of moesten zij evenals Koos Labuschagne hun treurig uiteinde bewenen? Ouders sidderden, als zij dachten aan hun kinderen. Kinderen beefden van ontzetting bij het gedenken aan hun ouders.
Hebt gij durven duiken? Waarom niet? Ongelukkig heb ik niets kunnen vinden. Maar, zooals de meester ook gezegd had, dat deed er nu weinig toe; want, al waren wij niet door de gang gered, het zou door een schacht gebeuren. Het geroep werd duidelijker en duidelijker, zoodat wij alle hoop hadden spoedig de stemmen te kunnen onderscheiden.
Het had zijn meester door kruitdamp en kogelregen gedragen, had de kogels hooren zingen en fluiten, had gebeten, geslagen en meegestreden, toen de vijanden op hem indrongen, was met zijn keizer over het gevallen paard van den vijand heengesprongen, had de kroon van goud, het leven van zijn keizer gered, en daarom kreeg het paard van den keizer gouden hoefijzers.
Reeds nu was de republiek, in zekere mate, tot een centraliseerend despotisme geworden, en waren de partijen jammerlijk ontaard en verbasterd; van de goede traditiën uit de dagen van Washington en Jefferson was zelfs geen spoor meer over. "Is het volk over het algemeen niet reeds te diep gezonken, om nog door eenige regeering gered te kunnen worden, tenzij dan door de absolute monarchie?
Een brief voor mevrouw. Ja, dat is van hem. Jij krijgt hem niet; ik zal hem zelf lezen. NORA. Lees jij maar. Ik heb er haast geen moed toe. Misschien zijn we wel verloren, jij en ik allebei. Nora! HELMER. Nora!... Neen, ik moet het nog eens overlezen.... Ja, ja ... het is zoo. We zijn gered! Nora, ik ben gered! NORA. En ik? HELMER. Jij ook, natuurlijk; we zijn allebei gered. Kijk maar.
"Waarlijk poesje!" vervolgde Mechtelt: "gij bezondigt u, met zoo te kijken als een kip op een streep, dat doet gij. Zijt gij niet door onzen waardigen meester van den dood gered?
Mevrouw Van Tal, o wat bittere verwijtingen kwelden haar geest: "Groote God," zuchtte zij telkens: "waarom dacht ik aan vermaak of étiquette, terwijl ik aan mijn kind had moeten denken. Een spoedige hulp had haar misschien gered, en nú.... Ik speelde een rol en verdoofde mijn gevoel, hij was acteur en volgde de inspraak van zijn hart. O ik heb veel geleerd. God!
"Die onbezonnene," riep hij, "die ondankbare! Een man te minachten, die midden door bloed en vlammen haar leven met gevaar van het zijne gered heeft! Bij den Hemel, Malvoisin! Ik bleef er, tot dak en pilaren om mij heen kraakten en instortten.
"Kom mee naar de herberg, jou heks!" riep ze tegen het meisje: "dan kunnen we hooren, wat jij van hem weet." Een uur later zat de bedelaar op een stoel bij de deur in de "mooie kamer" van de herberg, en voor hem stond de krachtige vrouw, die hem uit den sneeuwhoop gered had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek