Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Het is een aanhoudend geloei. "De zee breekt in de verte op eene rots of een eilandje," zegt de professor. Hans klautert in den top van den mast, maar seint geene klip. De oceaan is effen tot aan den gezichteinder. Drie uren verloopen. Het geloei schijnt voort te komen van een verwijderden waterval. Ik maak er mijn oom opmerkzaam op, die het hoofd schudt.
't Is 'en mooi gezicht dat opgaan der zon. 't Is 'en goed en rein gevoel dat het bij u opwekt. Zie die tinteling der eerste stralen over het bedauwde veld. Zie die duizend en duizenden van diamanten, die u van alle zijden tegen flikkeren. Hoor die zangen van 't gevogelte in het naburige boschje. Hoor het geloei der vroolijke runderen.
Dadelijk trekt zij de algemeene aandacht: de koeien komen er met vroolijke sprongen en opgewonden geloei op af, in de meening dat hun het teeken voor den aftocht wordt gegeven.
De speklaag, die bij hen de huid met de daaronder gelegen deelen verbindt, stelt hen in staat, uren lang op zulk een koude oppervlakte te liggen, zonder al te veel warmte af te geven en hierdoor ziek te worden. De stem van de Zeehonden is soms een heesch geblaf, soms een geloei; als zij toornig zijn, knorren zij als de Honden.
Toen, plotseling, hoorde ik iets dat mijn beenen verlamde en den adem in mijn keel deed stokken: Een geloei, een gebrul, schor en akelig-langgerekt, als een noodkreet van verwoesting: de stoomfluit van een sleeper! Hoe was het mogelijk! 't Kanaal lag reeds enkele dagen dicht en dien nacht had het gevroren, gevroren!
Holmes leunde over zijn schouder en bracht zijn beide handen over zijn hoofd. "Zoo is het goed," zeide hij. Ik hoorde een gerinkel en een geloei als van een woedenden stier. Het volgend oogenblik rolden Holmes en de zeeman samen over den vloer.
Mochten zij zich zelf geluk wenschen met zoo'n gemakkelijk begaanbaar pad, er stond tegenover, dat zij veel kans liepen de groote dieren te ontmoeten, die het pad gemaakt hadden. En inderdaad, een paar uur later hoorden zij niet ver af een dof geloei, het waren twee neushoorns. Khamis zag hen het eerst en wenkte zijn makkers stil te blijven staan.
Hij ondersteunde miss Campbell, hij dekte haar met zijn lichaam tegen de stortzeeën, hij worstelde, terwijl hij zich tegen de uitstekende gedeelten der basaltrotsen stutte, te midden eener duisternis, die nog zwarter scheen door de tusschenpoozingen van phosphoresceerend licht te midden van het onafgebroken gedonder, veroorzaakt door het voortdurend geklots en geschok, vermengd met geloei en gesis.
Toch versnelden ze den pas, en ze hoorden achter zich een steeds duidelijker ademgesnuif. De hoeven sloegen als hamers over het weigras; daar had hij 't, zoowaar, ook nog op een draf gezet! Félicité keerde zich om, en met beide handen rukte ze aardkluiten los, die ze hem in de oogen gooide. Hij dook den snuit, schudde de horens, rillend van woede onder afgrijselijk geloei.
Hoog, hoog boven de aarde, om de lenden der bergen worstelt, woelt, en geeselt hij; door rotsspleten en spelonken waart hij rond met snerpend geloei; in den diepen afgrond gromt hij; in de eenzame woestijn, waarin geen geluid gehoord wordt dan het zijne, drijft hij het zand te hoop; door de wildernis wandelt hij om, met luidruchtig geweld; en de onmetelijke zee, is hij niet grooter dan zij? haar broeder, haar ontzaglijke speelgenoot, haar woedende bestrijder!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek