Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Het was ons ondoenlyk geweest den minsten tegenstand te bieden: de grond was bezaait met elendigen, die door eene brandende koorts gefolterd wierden. De Colonel zelf was hopeloos; zyne tong verdroogde in zyn mond, en zyne lippen waaren geheel zwart; zulk een bitter lyden verduurde hy. In deezen staat konde ik, hoe weinig hy het ook verdienen mogt, myn mededogen niet weigeren.
Nu moest zij met deze vijand harer rust, alleen in haar kamer blijven; zij moest met hem spreken zijn hoofd en zijn handen raken. Het is te begrijpen hoe het arme kind door dit aandenken gefolterd werd.
Een ziel kan bij God, in de hemel, niet onteerd worden!" De ridder kon zich van wanhoop niet inhouden, hij omarmde nogmaals het meisje, en riep: "Maar gij hoort wel, mijn kind, dat ik de taal onzer vaderen spreek. Wat bitter lijden heeft u dan gefolterd dat uw ziel verdwaalt?
Ze wil je niet zien. Ik zou er maar in berusten. Ik geloof, dat ze een violente koorts heeft. Zou Reijer nog thuis zijn? Rij dan naar hem toe. Goed, sprak Henk gedrukt. Ik zal gaan. Eline lag nog steeds op haar bank, onder hare wollen dekens, en zij woelde zich kreunend om en om, als wierd zij gefolterd op een pijnbank. Jeanne had de kinderen boven doen blijven.
Toen zij uit haar bezwijming de oogen weer opsloeg, bleek het dat haar gevoelige hersens niet tegen den schok bestand waren geweest, en zij verviel tot een staat van onnoozelheid. Maar zij was niet altijd een lijdende idioot. Zij had soms vlagen van hevigen angst. Dan riep zij, dat de duivelen haar kwamen halen om gefolterd te worden, en wierp zich akelig gillend tegen den muur.
De jonge gezel weende in zijn hart over het meisje dat hem verloofd was; de vader werd met innige pijn gefolterd, nu hij zijn zonen de vreemden tot slaven laten moest; en de zoon zuchtte weemoedig bij de heugenis zijns grijzen kranken vaders, welke nu alleen ten prooi der dwingelandij blijven moest. In hen waren twee driften, de onversaagdheid en de angst.
Myne vrienden wenschten my geluk, dat ik nog leefde, na aan zoo veele gevaaren bloot gesteld te zyn geweest; na van alle hulp ontzet, door distelen en doornen van één gereten, door insecten gestoken te zyn; na uitgehongerd, afgemat, en op alle manieren gefolterd te zyn; na dikwils gebrek aan kleederen, geld, ververschingen, of geneesmiddelen gehad te hebben; en eindelyk na het verliezen van zoo veele brave medemakkers, die in dit Land hun graf gevonden hadden.
Het was de brief, dien Reynhove had medegebracht, en de inhoud luidde als volgt: "Wanneer gij dezen brief ontvangt, mijn zoon! zal uw vader voor den rechterstoel des Allerhoogsten verschenen zijn: en, zoo de wroeging van een sedert vijftien jaren gefolterd geweten mij dringt, dit leren te verlaten, gij, ongelukkige! gij, die alleen in staat zoudt geweest zijn, mij de rust terug te geven, en mij met het leven te verzoenen, gij verhaast den stap, die mij de eeuwigheid invoert.
Mina is reddeloos verloren, zij zal gefolterd worden, omdat ik haar liefheb," en op heeschen toon smeekt hij Guy: "Red haar, Engelschman! Als gij u mijn vriend noemt, red haar dan." "Ik zal alles doen, wat een man vermag." "Gezwind dan! Licht het anker en zet koers naar de Zuiderzee! Spoed is haar eenige redding."
Hij hief voor het eerst zijn gefolterd aangezicht op naar het vredige aangezicht van Lucia, en vroeg, verlegen, of "dit het luttelste was." Lucia naderde hem weer. Wat u te doen rest, is eenlijk het volk te volgen dat gij vooruit gedreven hebt. Vooruit zal toch het volk. Blijf niet achterwege. Blijf aan het hoofd van dat volk. Ik vermoed dat wij het stilaan ééns worden. Denkt gij niet?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek