Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
"Garçon, deux tasses café," klonk het iets verder, en de restauratiebediende, die met al die bestellingen geen tijd meer tot praten had, was al verdwenen toen de nieuwsgierige zoon van 't Westen verder vragen wilde.
Hij had iets leuks, iets grappigs over zich, dat ons deed zeggen: We hebben waarlijk geen kijker noodig; maar we willen wel eens babbelen, wil u een glas bier? Un bock, mais volontiers! van een compatriot kan 'n mensch altijd wat accepteeren. Garçon, un bock pour monsieur!
Onder de badgasten, die wij op een der liefelijkste Mei-avonden, vóór de courzalen zien heen en weer wandelen, herkennen wij weldra drie, ons min of meer bekende personen. Twee er van trekken nog al de aandacht der overige wandelaars of aan tafeltjes gezetenen tot zich. "Pst! waiter, a cup of tea," riep een Engelschman den elders ververschingen aanbrengenden garçon toe.
De garçon bracht het gevraagde en terwijl hij het glas bier op tafel zette, keek hij eerst den koopman en toen ons ironisch aan. Hij zocht blijkbaar naar de reden van onze plotselinge familiariteit met een man, die er volgens zijn begrippen nòch comme-il-faut, nòch correct uitzag. Op uw gezondheid dames! Messieurs
Alles zal nog duurder worden, zei de Generaal ijzig kalm, speelt u soms domino, Mijnheer? Ik ben maar een krabber, verontschuldigde zich Snepvangers. Een partijtje? Om u te dienen, Generaal. De Generaal trok zijn handschoenen uit, liet zijn monocle zakken terwijl Snepvangers zijn pint leegdronk, tegenover hem plaats nam en de garçon het Groene dominobord en de steenen bracht.
Angezien de bediende heen en weer loopt, en er zoo machtig veel rijk volk bij zit, kan 'k niet séance tenant me rol vervulle, en vroeg ik de garçon, in me moeders taal, of ik hem eve privé alleenig mog spreke.
En was ik dan met blindheid geslagen? Verbeeld u! ik reis maanden lang, alleen om hem te vinden, en ik kreeg tijding dat hij te Straatsburg zal komen; en ik zie hem te Constants en ik verzuim mijn kans." "Dan moet ge ze hier beter waarnemen," zeide Torteltak. "Garçon! waar logeert dat gezelschap, dat het laatst is aangekomen?" "In Nr. 9 en 10. Ik heb ze juist het dejeuner gebragt."
"Dat meen ik niet," zeide de oude heer, "ik meen voor mijn horloge, dat gij in orde gemaakt hebt?" De heer Droz antwoordde, dat dit alles betaald was; "de kleine garçon, Frits Sahlmann had alles bezorgd."
Als ik er nu was in dat Grand Hotel en ik moest er wezen nú zou ik bijvoorbeeld, liggend in zoo'n heerlijke cauzeuse, den garçon dien naren ontbijt-trommel dáár laten wegnemen. Zelfs thuis stak ik geen hand naar die dingen uit. Ma of Louise deden het gaarne. Hoe! is 't al elf uur! En om twaalf komt August voor de koffie terug. Haastig opstaande schelt Eva.
Op eenen Zondag, dat meester Spinael, uit schaamte voor zijne gescheurde kleederen, zelfs niet ter kerk had durven gaan, en dat hij, met de tranen in de oogen en met het hoofd gebogen, zijnen levensloop en de boosheid zijner kinderen overdacht, kwam er een jonge heer (/kleermaker of edelman, het was in zijnen persoon niet te onderscheiden/) naar Jules en Hortense Spinael vragen. Hij zag den droeven man voor den knecht des huizes aan en sprak in gebroken Fransch tot hem: «Garçon, va dire
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek