United States or Guadeloupe ? Vote for the TOP Country of the Week !
Noch de beide clubgenooten, noch de neger Frycollin waren voor den dag gekomen. Toen werd men ongerust.... Toen werd men zenuwachtig.... En eene dicht opeengepakte menigte vatte post in de nabijheid van de Post-and-Telegraph-Offices, om het eerst bij de hand te zijn, wanneer er tijdingen mochten aankomen. Maar, niets, niets!
"Master Tapage!...." riep de arme drommel, terwijl hij wanhopige blikken op de schroeven wierp. "Wat is er, Frycollin?" "Gaat dat wel eens kapot?" "Neen, maar het zal toch eindigen moeten, met kapot te gaan." "Waarom?...." "Omdat alles op dit ondermaansche vroeg of laat kapot moet gaan." "En de zee, die daar onder ons is!...." "Welnu, als het kapot gaat, dan is het beter in zee te vallen."
Daardoor bekwam onze kok, die dat wild zoodanig wist toe te bereiden, dat de zoo walgelijke traansmaak niet meer te bespeuren was, een zoodanige vermeerdering van werk, dat Frycollin hem helpen moest om al dat gevogelte, dat bij vele dozijnen gevangen was, te plukken.
"Je moet je anders niet geneeren. Je weet, met een paar uren in die balie aan een lang touw, ben je er af!... Kan je dat niet bekoren?.... Niet?" Frycollin zette een gezicht, alsof hij kiespijn had. "Met de snelheid, die wij bezitten, moet zoo'n luchtbad een uitstekend middel voor de rheumatiek wezen! Lijd je aan rheumatiek?" Frycollin knikte neen. "Hoe jammer, niet waar?
De Gousta-berg, welks top de bekoorlijke streken van het Telemarksche beheerscht, stond daar als een grenspaal, die niet overschreden zoude worden. De Albatros koerste dan ook van dit punt af zuiver zuidwaarts, zonder evenwel hare snelheid te matigen. En wat voerde Frycollin gedurende dien merkwaardigen tocht uit? Frycollin bleef in zijne kajuit en hield zich stil als een muis.
En toch zou de dienst bij dat vreedzame gezin hem beter geleken hebben, dan bij Uncle Prudent, die de stoutmoedigheid en de waaghalzerij in eigen persoon was. Er viel niet veel meer aan te doen. Frycollin was in dienst van den voorzitter van Weldon-Institute en deze was er zelfs mede geëindigd, zijne gebreken over het hoofd te zien. En die gebreken, wij weten het reeds, waren velen.
"Neen, niemand!" "Waar mag de neger zijn?" was de fluisterende vraag. "Och, wat kan het ons, alles wel beschouwd, schelen?" Beiden slopen toen naar het voorschip, denkende dat Frycollin daar ergens in een hoek lag te slapen... Zij zochten, maar vonden niets! "Zou de kerel ons voorgekomen zijn?..." zei Uncle Prudent. "Dat schijnt zoo." "De drommel zal hem halen!"
Daarna zei Robur, terwijl hij de schouders optrok: "Geef hem een eindje, Tom." Torn Turner begreep die weinige woorden. Frycollin werd uit zijn hut gehaald. Of de neger ook al schreeuwde, alsof hij geslacht werd, daaraan stoorde zich niemand. De manschappen van Tom Turner grepen hem en bonden hem in eene balie, eene soort tobbe, die zij aan het uiteinde van een kabel vastmaakten.
Zullen wij moeten constateeren, dat het meerendeel van die nieuwsgierigen niet samengestroomd was om den Go a head te zien opstijgen, maar om die beide merkwaardige mannen te zien, waaromtrent het Oude Halfrond en Nieuwe Halfrond jaloersch was? Waarom verschenen maar twee mannen op dat platform, en waarom geen drie? Waarom bevond zich Frycollin ook niet daar? Dat is gauw genoeg verklaard.
In minder tijd dan noodig was om den toestand te overzien, ja bliksemsnel, sprongen zes mannen uit het bosch, waarvan twee zich op Uncle Prudent wierpen, twee op Phil Evans en twee op den knecht Frycollin. Blijkbaar waren die twee laatste te veel; want de neger was buiten staat zich te verdedigen.
Woord Van De Dag