Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 19 november 2025


Ik zal dit nu wel niet in den Moniteur gaan verkondigen, maar fluister het onder vrienden. De aarde voor het paradijs op te offeren, is zijn prooi voor een schaduw los te laten. Ik ben zoo dom niet, mij door het oneindige te laten beet nemen. Ik ben niets. Ik heet mijnheer de graaf Niets, senator. Bestond ik vóór ik geboren was? Neen. Zal ik na mijn dood bestaan? Neen. Wat ben ik?

Dit is als een stille melodie; de lippen even openen zich tot eentonig gemompel, om snel de gedempte Hebreeuwsche woorden te laten verklanken; maar het rept zoo vlug en binnensmonds, dat het van allen tot een mummelend, mompelend gedreun wordt, als de verre fluister van de windzucht over den boschrug, als de eindelooze stem van de roerige branding op het strand.

Dan moet je hem uitdagen. Hij wordt bleek. Waarom? vraagt hij met kelderstem. Ik fluister hem iets in. Hij glimlacht. Neen zegt hij, ongeloovig. Ik knik van ja, heusch van ja, hoor. Neen, zegt de Leeuw. Dat zal André zich niet laten doen. Als ik hem leg, dan lég ik hem ook. Dan ben IK het, die hem leg. Maar ik zal hem niet leggen ... ik ben slap, ik heb gedronken. Ik ruik het . ...

»Zoo fluister, of zing!" »Gij hebt gelijk. Geef mij mijn speeltuig. Ik dank u. Laat mij mijn hoofd aan uwe borst leggen en u een eenvoudig vredeliedje voorzingen. Alkman, de Lydiër, die in Sparta woonde, heeft het gezongen den stillen nacht ter eere. Luister nu goed, want dit liefelijke slaapliedje moet zacht, zeer zacht over de lippen zweven. Kus mij nu niet meer, neen, ik bid u, kus mij niet vóor ik gedaan heb; dan echter vorder ik zelve een kus tot belooning: "De slaap is neêrgedaald op vlakte en dal: Der bergen kruin, de klip in 't grondloos zout, De stroom en 't meir, 't gebladerte van 't woud, De worm der aarde 't rust en sluimert

Wie gij ook zijt, ik leg nu de hand op Uw hoofd, opdat gij mijn gedicht moogt zijn, En met mijne lippen dicht aan Uwe ooren fluister ik: Ik heb vele vrouwen en mannen innig liefgehad, maar voor geen hunner was mijn liefde inniger dan voor U.

Fluister hem in dat er goud gevonden wordt aan de Noordpool, en datzelfde onvermijdelijke wezen met zijn blanke huid zal er meteen op af gaan, gewapend met houweel een schop, een zij spek en den nieuwsten patent goud-wasscher en wat meer is, hij zal er komen.

Ik ben den Lion genaderd en fluister hem toe: Ik ben overtuigd, dat je André legt ... Je bent "en forme" van avond: ik zie dat aan je oogen. ... Arme, waterige absinth-oogen van den Leeuw Gelooft u, meneer? aarzelt, groenbleek, de Leeuw.

Woord Van De Dag

schoolgebouw

Anderen Op Zoek