Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
En overal, hoe hij zich keerde, daar straalden wijduit-stralende sterren; ze hingen los en laag in de lucht;.... en daar flikkerde het lichtende karkas van een gebouw omhoog;.... en dáár waren gloeiende letters geschreven of lekte vlammend cijferschrift. En hij dwaalde maar door, doelloos door, met een bang en vreemd gevoel bij zich.
Even voorbij den donkeren hoek der steeg en der straat Chanvrerie, die een breede schaduw wierp, waarin hij zelf verscholen was, zag hij op de straat een lichtschijnsel, op weinig afstand van de herberg, en daarachter een lampion, die in een soort van ruwen muur flikkerde, en gehurkte mannen met geweren op hun knieën. Dat alles was op tien ellen afstands van hem.
Het licht was diep neergebrand; het flikkerde slechts nu en dan flauw op, en het roode, volle haar was bijna onzichtbaar in het matte schijnsel; de twee donkere, droevige oogen echter staarden uit het bleeke gelaat onafgewend op den jongen man, zoo smartvol, zoo bang, als zochten zij een verloren geluk.
Ik durfde mijne oogen niet sluiten, uit vreeze van het geringste deeltje van dit wegstervende schijnsel te missen! Ieder oogenblik meende ik, dat het geheel zou verdwijnen en dat "de zwarte duisternis" mij omhulde. Eindelijk flikkerde de laatste lichtstraal in de lamp.
Rijke dressoiren of buffetten, overdekt met kostbare lakens en tapijten, waren beladen met spijzen en dranken, in blinkende schotels en vazen van zilver en goud, waarop het licht flikkerde der toortsen en zoogenaamde danskaarsen, die schier ontelbaar aan den muur brandden, in koperdraad gevat of op koperen armblakers staande.
Het licht van de electrische flikkerde in de verte en ik holde er naartoe in stormpas om toch op 't uiterst oogenblik nog niet te laat te komen. Plenty of time; plenty of time, zei mij kalmeerend een bediende, toen hij mij buiten adem aan zag rukken. Gaat hij nog niet? vroeg ik wanhopig. In 't schijnsel van een lamp haalde de man zijn horloge uit.
Op dat oogenblik flikkerde er een bliksemstraal. "Jezus Maria en Jozef! Heilige Barbara, bidt voor ons!" mompelde de "gobernadorcillo", die bleek werd en een kruis sloeg. Tasio schoot in een schaterlach. "Jelui zijn de naam van je patronesse waardig!" zeide hij in 't Spaansch, keerde hem zijn rug toe, en richtte zich naar de kerk.
Aan het andere uiteinde der lange zaal stond een troon, die schitterde en glinsterde en licht verspreidde als de zonnestralen, die fonkelden in het water. Op dien troon zat de Zonnegod zelf. Deze droeg een karmozijnkleurig kleed, en op zijn hoofd droeg hij een kroon, gemaakt van lange stralen van gouden licht, die nog veel schitterender flikkerde en lichtte dan de zon op het midden van den dag.
Banks kon zich te midden van dat oorverdoovend geraas niet doen hooren en strekte toen den arm uit om ons opmerkzaam te maken op de hagelsteenen, die tegen de zijden van de IJzeren Reus aansloegen. Het was ongeloofelijk. Alles flikkerde bij de aanraking met die harde lichamen.
Toen hij hem goed had opgenomen en bekeken, flikkerde het vonkje boosaardigheid weer een ondeelbaar oogenblik in des dokters oogen en bewogen zijn lippen zich onmerkbaar tot een glimlach, terwijl hij met deelnemende stem vroeg: „U lijdt zeker ontzaglijk veel, Overste?” „O! om er helsch van te worden, Dokter!” „Maar lieve man!” „O foei, Papa!” „Wees zoo goed eens even op te staan.”
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek