Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
"Neen, dat is vast en zeker," antwoordde ik, "en ik zal mij in het vervolg dan ook alleen in dienst stellen van den adel." "Dat is flink gesproken," riep de bediende van don Fernando tusschen twee slokken wijn uit: "het komt de bourgeois niet toe genieën in dienst te hebben zooals wij zijn.
De herinneringen, die het graf van den grooten ontdekker en zijn zoon opwekt, zijn de beste voorbereiding voor een bezoek aan de bibliotheek van Columbus, waar boven de deur het volgende opschrift is aangebracht: "Ter herinnering aan Don Fernando Colomb, zoon van Don Cristobal Colomb, den eersten admiraal, die Indië ontdekte, gestorven op den leeftijd van 50 jaren, 10 maanden en 27 dagen.
Fernando, Spanje's hooge vorst, ligt voor Granada's wallen Met alle grandes van het land, met heel zijn staf vazallen; En met Castilië's ridderschaar in al haar hoofsche pracht, Jaagt hij Boabdil van de poort, verslaat diens legermacht. Wij komen nu tot een serie gedichten, die door Lockhart worden genoemd.
"Gij zaagt hem vallen?" vraagt Don Fernando nog eens, alsof hij zijn ooren niet kan gelooven. "Ja, Uwe Hoogheid." "En gij denkt, dat hij dood is?" "Ja, Uwe Hoogheid, de Hollanders maakten al onze gewonden af." "Zooals zij altijd doen," antwoordt Alva. "Ik vrees, dat ik hun dat kunstje heb geleerd. Zij zijn goed van aannemen. Is Gomez ook al hier?" "Ja, Uwe Hoogheid,"
Door verdriet en zorg was zijn geest afgemat, en vele lichaamsgebreken bogen die eens zoo krachtige gestalte. Zijn geestvermogens schenen echter nog onverzwakt. Op deze reis werd Columbus door zijn broeder Bartholomeus en zijn jongeren zoon Fernando vergezeld. Den 9en Mei 1502 zeilde de vloot van Cadix uit.
Toen Fernando de Moskee verlaten had, bracht hij een bezoek aan de universiteit, waar hij in groote bewondering geraakte voor het rijke geestelijke leven, dat daar bloeide.
Nadat Fernando de universiteit verlaten had, waarvan het plein overstroomd was met leerlingen, die blijkbaar verschillende wetenschappelijke onderwerpen bespraken, wandelde hij naar het dichtbevolkte marktplein, waarvan een gedeelte was ingenomen door verkoopers van manuscripten, en het viel hem dadelijk op, dat dit gedeelte veel drukker bezocht was dan dat, waar etenswaren en kleederen verkocht werden.
»Maar,« zeide de officier weder, »wanneer wij dat doen, is het ten slotte toch slechts een verdedigingsmaatregel, want het blijkt toch wel, dat zij ons nooit met rust zullen laten.« »Hebben wij wel eens getracht dat te weten te komen?« vroeg Fernando, »ik geloof van niet, maar wij hebben wel verdragen met hen gesloten, doch die schijnen gemaakt te zijn om verbroken te worden.«
Fernando vervolgde zijn weg; en de zoo juist beschreven dag moet beschouwd worden als een voorbeeld van vele andere dagen; drie maanden lang trok hij door het Moorsche land, bestudeerde er de instellingen en de menschen met eigen oogen, en verkreeg op deze wijze een juist inzicht in den volksaard.
"En wie," vroeg Velasco, met een edele verontwaardiging, "heeft aan Don Fernando Lopez last gegeven, met eer en eed te spelen, een geteekend verdrag te breken en het recht der volkeren te schenden?" "Ik ben u van mijn daden geen verantwoording verschuldigd, jongeling!" zeide Lopez. "Tracht nooit te vergeten, dat gij onder mijn bevel zijt uitgetogen en slechts daaraan moet gehoorzamen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek