Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
V. Hugo, Notre-Dame de Paris Zeer groot. Tjoetscheff, Gedichten Groot. Koltzoff, Gedichten Groot. Fet, Gedichten Groot. Phaedo en Symposion Zeer groot. De Odyssea en de Ilias, in 't Russisch gelezen Zeer groot. Hierdoor krijgen wij een min of meer volledig beeld van Tolstoi's letterkundige opvoeding.
Wij hebben het dikwijls over u gehad, vooral den laatsten tijd: 'Nu maakt Fet zich gereed om op reis te gaan, nu komt Fet, enz. enz.... Toerghenjeff heeft zich een zwarten hond gekocht, een halfbloed panter. Ik drink geen bronwater meer en heb mij voorgenomen veel uitstapjes te maken. Mijn hoofdkwartier echter blijft Soden en het adres onveranderd."
De volgende brief aan Fet, in dien tijd geschreven, spreekt van die bezorgdheid en ook vinden wij daar eenige raadgevingen op landhuishoudkundig gebied: "...Wanneer ik geheel geloof had kunnen schenken aan uw' brief zou ik er niet trotsch op geweest zijn, maar had hij mij verdriet gedaan. Gij zijt een schrijver en blijft een schrijver. Gave God, dat wij allen konden schrijven zooals gij!
Wat kan men daaraan doen! Wij moeten maar denken dat wij ieder op een verschillende planeet of in eene andere eeuw leven." Waarschijnlijk heeft Fet er met Tolstoi over gesproken en daardoor opnieuw diens misnoegen opgewekt, hetgeen hij aan Toerghenjeff heeft geschreven, waarop deze den volgenden brief zond. "Januari 1862. "Waarde Afanasie Afanasjewitsch!
In December 1858 had Tolstoi op jacht een avontuur, dat hem bijna het leven gekost had. Ziehier wat Fet daarvan verhaalt. "Gromeka schreef den 15den December 1858: "'Overeenkomstig uw verzoek, haast ik mij u mee te deelen, waarde Afanasius Afanasijewitsch, dat ik dezer dagen, van omstreeks 18 tot 20 dezer, op de berenjacht ga.
"'Ik verzoek u mij niet meer te schrijven, daar ik uwe zoomin als zijne brieven zal openen." "Ik behoef wel niet te zeggen," vervolgt Fet, "dat ik mijn uiterste best deed om deze kwestie, die helaas in mijn huis begonnen was, tot een goed einde te brengen. "Ik herinner mij nog in welk een onbeschrijflijk ironische woede Nikolaas Nikolajewitsch Toerghenjeff geraakte, toen hij van 't geval hoorde.
In zijne Herinneringen geeft Fet een verhaal van dit bezoek, en schetst tegelijkertijd op interessante wijze Tolstoi's tante en opvoedster, Tatjana Alexandrowna Jergalskaja. Van een' spoorweg was destijds nog geen sprake, maar van de langs den weg geplaatste telegraafpalen zei het volk, dat men daarover een draad zou spannen en er den wil uit Petersburg langs zou zenden.
Een betreurenswaardig feit maakte aan dit samenzijn een ontijdig einde; er brak n.l. een twist uit tusschen Toerghenjeff en Tolstoi. Deze gebeurtenis is tamelijk juist door Fet in zijne Herinneringen weergegeven; wij laten de beschrijving hier volgen, aangevuld en zoo noodig verbeterd, met gebruikmaking van ander vertrouwbaar materiaal.
Nauwelijks had het dier dien uitroep gehoord, of het pakte in allerijl zijne biezen, om, zooals men denken kan, den volgenden dag toch gegrepen en afgemaakt te worden. "Toen men Tolstoi op de been geholpen en zijn half ontveld en hevig bloedend gezicht behoorlijk verbonden had, waren zijne eerste woorden: 'Wat zal Fet daar wel van zeggen! "Ook nu nog ben ik trotsch op deze woorden."
Indien gij u nu uit dien kring terugtrekt, een leven van nietsdoen gaat lijden, dan zult gij u ten eerste vervelen en ten tweede geene rol meer spelen op het wereldtooneel. "En nu breek ik af omdat mijn papier vol is. Wanneer mijne gedachte tot u spreekt, dan zult gij haar zelf uitwerken en ontwikkelen." Tot Fet wendde hij zich met denzelfden vriendelijken raad.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek