Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
"Mijn geslacht verraad ik niet; maar ik wil medewerken tot het wreken eener euveldaad die mij met verontwaardiging en afgrijzen heeft vervuld." "En zijn het de Kerels niet die onzen armen graaf hebben vermoord?" vroeg Gheldolf. "Neen, de Kerels niet." "Wie dan?" "De Erembalds." "De proost van St-Donaas en de kastelein?" "Ja, ja, en Burchard Knap en Robrecht Sneloghe."
En met dit al, zoo hevig is de macht van een dwazen hartstocht, hij zou zelfs nu nog zijn liefde niet hebben willen opofferen om zijn vriend in 't leven terug te roepen: hij zou zijn tegenwoordig ongeluk niet tegen zijn vroeger geluk hebben willen ruilen: en hetgeen hem meest folterde was niet zoozeer berouw over zijn euveldaad, als spijt over het nuttelooze van zijn feit: het was woede over de kloof, die hij zelf tusschen Madzy en hem gedolven had: het was bruisend verlangen om haar terug te zien: het was heete liefdekoorts, zonder tusschenpoozen, zonder nadenken, zonder hoop.
Madzy hief de oogen op, maar bedekte die terstond met beide handen, toen zij den Italiaan gewaarwerd. "O! uit deernis, spaar mij!" riep zij met een angstvolle stem. "En welke noodzakelijkheid bestond er," vroeg nu Reinout op een trotschen toon, "om haar hier te doen verschijnen? Heb ik mijn euveldaad niet beleden?
Deze ridder was vroeger geen Isegrim geweest; hij had integendeel zeer dikwijls de gevaarlijke ontwerpen der Tancmars afgekeurd en zelfs de Kerels ten hove verdedigd; maar, zooals het nu bij velen het geval was, de moord des graven had hem met verontwaardiging vervuld, en hij wenschte niets meer dan tot de wraakneming over de afschuwelijke euveldaad te mogen medewerken.
Hij was integendeel juist voornemens zich vóór die woestelingen te plaatsen, en hen, zelfs al zou het zijn leven kosten, toe te roepen, dat zij jammerlijk misleid waren, en zich schuldig maakten aan een schandelijke euveldaad.
Het hart verkrampt mij van schrik.... De snoode verrader is tot alles bekwaam. Neen, de lafaard zou niet terugwijken voor de gruwelijkste euveldaad.... En ik, ik weet het; ik zou mijnen laatsten druppel bloed willen storten om haar uit zijne klauwen te redden, en, ach, ik ben machteloos als een kind, ik kan niets, niets!"
Het is waar, wij zijn menigmaal tegen hen opgestaan, omdat men onze voorrechten wilde krenken, en wellicht hebt gij gedacht dat wij met de Fransen zouden hebben samengespannen, maar gedenkt dat een edelmoedig en vrij volk geen vreemde meesters kan lijden; ook hebben wij, sedert de verraderlijke aanslag des Konings Philippe le Bel, ons lijf en goed menigmaal gewaagd, menig Fransman heeft de euveldaad van zijn Vorst met de dood geboet, en het bloed der Vlamingen heeft in Brugge bij beken gestroomd.
Terwijl Rambold zijne eigene gewelddadigheden verzweeg of verbloemde, lieten Tancmar en zijne vrienden niet na de Erembalds en de Kerels in het algemeen van medeplichtigheid aan deze euveldaad te beschuldigen. Zij poogden de verontwaardiging des vorsten tot het uiterste aan te vuren en hem over te halen om onmiddellijk met een sterk gedeelte des legers verdelgend in de vrije Ambachten te vallen.
Hoe dan een hoogere macht hem op het laatste oogenblik ingegeven had, hier binnen te dringen, en een gruwelijke euveldaad te verhinderen, waarvoor hij den Italiaanschen goochelaar morgen aan den beul van den keurvorst zou overleveren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek