Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Sâhwersa thêr årne êne burch bvwet is, sâ mot thju foddik thêra an tha forma foddik et Texlând vpstêken wrda. Thach thåt ne mêi nåmmer owers as troch tha moder skên. Ek moder skil hjra åjn fâmna kjasa; alsa thêra thêr vppa thêra ôthera burgum as moder send.
Een van deze dames, die door den dichter wordt begroet met vrouwe, kijkt op hem neer zoo trotsch Als ene hinne op enen pier!
Misschien kwam het kind in kwestie dan terecht in een gezin met heel andere opvattingen dan die van het vorige. Geleidelijk aan werden namelijk ook plaatsen in RK gezinnen gevonden. Ed van Thijn vertelde: <153> Ik wisselde ook regelmatig van godsdienst. De ene keer zat ik in een streng gereformeerd gezin. De andere keer bij een katholieke familie.
Bi-n skên ônhlite hêd-er êne glade tonge, men jeta swarter as sin hêr is sine sêle fvnden. Thâ that-er ên jêr kening wêre, nêdsêkte hi alle knâpa fon sin stât, hja skoldon jerlikis vppet kåmp kvma ånd thêr skin-orloch mâkja. In-t êrost hêde-r thêr spul mith, men to tha lersta warth-et sâ menêrlik, that ald ånd jong ut alle wrdum wêi kêmon to frêjande jef hja machte mith dva.
Alsa alinga thêre kâd forth farande kêmon hja to thêre folkplanting Kâdik , althus hêten vmbe that hjara have thrvch êne stênene kâdik formath was. Hir selladon hja allerhanne liftochta, men Tutja thju burchfâm nilde navt dâja that hja-ra selva nither setta. Thâ hja rêd wêron krêjon hja twist.
Hij staat voor me, in die symbolische drama's, en zij beginnen reeds met Bouwmeester Solness , maar de twee laatste werken John Gabriel Borkman en Wanneer wij dooden ontwaken zijn bij uitnemendheid symbolisch te noemen, ik zie hem voor me, afgewend van de bedrijvige wereld, starend in de diepe verte, voor zijn geestesoog oproepend het eigen leven en het leven der menschheid, tot voorwerp van innig ene eeuwig beschouwen en overpeinzen.
Adolf gaf de ene hand aan zijn lieve Machteld en de andere aan zijn dierbare zuster. Zo zat hij te midden der twee blijde vrouwen als een geest des troosts, wiens woorden men als een heilig lied afwacht. "O mijn Vrouwe, goede Machteld," sprak hij, "gij hebt veel geleden.
Neen, zei mijnheer Van N. weer bedenkelijk knikkende, de persoon, die deze woorden sprak, was ook een christenmensch, ja zelfs ene vrouw het was tante. En hij wees naar het bewuste portret. O, dat is het! dat is het! riep ik opeens uit, dat is dat wonderlijke en onbegrijpelijke van het gezicht! Nu weet ik eindelijk, wat het is! Vader, heeft de schilder dat geweten, heeft hij die woorden gekend?
De heren antwoordden de ene na de andere dat zij tot de reis bereid waren en hun Graaf overal vergezellen en bijstaan wilden. Een was er die niet sprak, en dit was Diederik de Vos. "Mijnheer Diederik," vroeg de Graaf, "gij zult met ons niet gaan!" "Ja, ja, bij mijn eer!" riep Diederik. "De Vos gaat mede al ware het in de mond der hel.
Een komisch gedicht wordt ook wel "ene boerde" genoemd, al bevat het niet juist wat wij een verhaal noemen en een verdicht verhaal wordt wel met "boerde" betiteld, al heeft het niets komisch .
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek