United States or Lesotho ? Vote for the TOP Country of the Week !


Rachel nam Eliza bij de hand, trok haar dicht naar zich toe en zeide: "De Heer heeft barmhartigheid met u gehad, mijne dochter. Uw man is ontkomen uit het huis der dienstbaarheid." Het plotseling opstijgende bloed deed Eliza's wangen gloeien en stroomde toen even snel naar het hart terug. Bleek flauw zette zij zich neer. "Houd moed, kind," zeide Rachel, haar de hand op het hoofd leggende.

Daar Mevrouw Shelby geheel onbekend was met de ongelegenheden, waarin haar Echtgenoot verkeerde en alleen de gewone menschlievendheid van zijn karakter kende, was de ongeloovigheid, waarmede zij Eliza's vermoedens had beantwoord, volkomen oprecht geweest.

Eliza's vlucht eene voorbeeldelooze gebeurtenis op het goed bracht er ook niet weinig toe bij om de algemeene spanning te vergrooten.

Als ik tenminste Eliza's kind kon redden, zou ik alles willen opofferen wat ik heb." "Het spijt mij, het spijt mij zeer, Emily," zeide Shelby, dat gij u dit zoo aantrekt; maar het kan niet baten. Om de waarheid te zeggen, Emily, het is gedaan, de koopbrief is reeds geteekend en in Haley's handen, en gij moet dankbaar zijn dat het niet erger is.

Is de Heer reeds op weg naar Gethsemané geweest, dan heeft Hij waarschijnlijk een wijngaard gezien, en stilstaande zegt Hij de zoo bekende woorden tot z'n discipelen. Hij is de ware wijnstok. Zijne vruchten zijn goed tot spijze en tot verheuging van het hart. De vruchten van den wilden wijnstok door Eliza's leerlingen verzameld, brachten den dood in de pot. Hij stelt niemand teleur.

Dien goeden, trouwen man die van kind af uw trouwe dienaar is geweest? O Shelby en gij hebt hem nog zijne vrijheid beloofd gij en ik hebben hem er honderdmalen van gesproken. Wel, nu kan ik alles gelooven; nu kan ik zelfs gelooven dat gij den kleinen Harry zoudt verkoopen, arme Eliza's eenig kind!" zeide Mevrouw Shelby op een toon tusschen smart en verontwaardiging.

"Ruth, kom eens hier." Ruth legde haar breiwerk neer en was in een oogenblik in het achterkeukentje. "Ruth, wat dunkt u?" zeide Rachel. "Vader zegt dat Eliza's man bij het laatste gezelschap is en van avond hier zal komen." Een blijde uitroep van het levendige kwakerinnetje viel de spreekster in de rede.

Dat "mijne dochter!" kwam zoo natuurlijk van Rachels lippen; want zij had juist een voorkomen en uitzicht, dat het zoo natuurlijk maakte om "moeder" tegen haar te zeggen. Eliza's handen beefden en eenige tranen vielen op het fijne naaiwerk, waaraan zij bezig was; maar haar toon bleef toch vast, toen zij antwoordde: "Ik zal alles doen wat ik te doen kan vinden. Ik hoop dat ik iets vinden zal."

Hij zou zijne eigene moeder verkoopen voor eene goede winst, en dat zonder de oude vrouw eigenlijk kwaad te willen doen." "En die ellendeling is nu eigenaar van onzen goeden, trouwen Tom en van Eliza's kind!" "Wel, lieve ik moet zeggen dat het mij zelf hard valt en ik er niet gaarne aan denk. Haley wil haast maken en morgen bezit van hen nemen.

De kleine was een bloemenband tusschen moeder en dochter, waardoor kennismaking en genegenheid werden aangeknoopt. Eliza's kalme, onwankelbare godsvrucht, door de gedurige lezing van het heilige woord bestuurd, maakte haar tot eene geschikte leidsvrouw voor den geslingerden en vermoeiden geest harer moeder.