Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Maar nu lieten ze plotseling de kaarten vallen en beloofden elkaar, dat indien ze in 't leven bleven na dezen dag der verschrikking ze de kaarten nooit meer zouden aanraken. Donna Elisa's winkel stond vol menschen, en om de heiligen te bewegen het dreigende gevaar af te wenden, kochten ze al de heilige zaken, die donna Elisa te verkoopen had.
Maar uit alle straten en steegjes zouden de menschen toestroomen. Dan zou Gaetano zóó spreken, dat allen op de knieën zouden vallen en roepen: "Zegen ons! fra Gaetano, zegen ons!" En hij zou Diamante niet meer verlaten, maar onder de groote trap voor donna Elisa's winkel blijven wonen. En ze zouden tot hem komen met alle zieken; en de bedroefden van harte zouden een bedevaart naar hem doen.
Maar nu zegt donna Micaela heel zacht: "Ge komt om voor hem te bidden, schoonzuster," en ze schuift een weinig ter zijde, opdat donna Elisa voor het beeld zal kunnen knielen. Donna Elisa's hand beeft zoo, dat ze de lantaarn op den grond moet zetten, haar stem is heesch, als zij vraagt: "Is niemand anders dan gij hier vannacht geweest, Micaela?" "Neen, niemand anders."
Het was alsof de Etna bloosde van toorn over hetgeen in donna Elisa's tuin geschiedde. Het was gewoonlijk bij zonsondergang, wanneer de Etna stralend rood was, dat zij aan Gaetano had gedacht. Het was alsof zij beiden op hem gewacht hadden. En zij beiden hadden gedroomd hoe het zou zijn als Gaetano terugkwam. Zij had slechts gevreesd dat hij al te vurig en te onstuimig zou zijn.
Binnenshuis heerscht groote drukte, maar de arme buitengeslotenen kunnen niets anders doen dan wachten en wachten. Ze staan den geheelen dag voor donna Elisa's deur. Daar staan donna Emilia en donna Concetta, vroeger bestond er niet veel vriendschap tusschen haar beiden, maar heden staan ze naast elkaar te treuren. Vele angstige oogen turen door het winkelraam van donna Elisa's huis.
Het was een heer in een groot-bloemigen slaaprok. Het was een koning met een kroon op het hoofd. Het droeg geheel Diamante in het haar geslingerd. Na een tijdje voelde Gaetano zoo'n grooten lust om Donna Elisa's hand te grijpen. Zou dat kunnen? Ja, het ging. Hij trok haar hand naar zich toe als een geroofden schat. Maar wat zou hij daarmee doen? Streelen?
"Ga met mij mede naar mijn tuin, schoonzuster, en kijk eens naar mijn grooten magnolieboom. "Ge hebt nog nooit zoo iets moois gezien." En zij was met donna Elisa naar den tuin gegaan. Donna Elisa's magnolie was gelijk de stralende zon, die men voelt vóórdat men haar ziet. Op verren afstand zweefde de geur reeds in de lucht en het was een gegons van bijen en een gekweel van vogels!
Eindelijk hebben ze de Porta Etnea bereikt en nu gaat het vlug heuvelafwaarts. Maar zie, de kerkdeur staat open. Er is dus werkelijk iemand. De lantaarn trilt in donna Elisa's hand. Gandolfo wil die voor haar dragen, maar zij behoudt die. "In Godsnaam, in Godsnaam," mompelt zij, terwijl zij de kerk binnentreedt. Het volk dringt om binnen te komen.
Dat was de deur van donna Elisa's kamer en Gaetano waagde het niet verder te gaan, nu er in zijn pleegmoeders kamer nog licht brandde. Als zij niet sliep, zou zij hem hooren, wanneer hij de zware grendels van de winkeldeur wegschoof. Hij ging stil zitten op een trede der trap om te wachten.
Als de Sindaco van Diamante voorbijging, zou hij Gaetano de hand kussen. Donna Elisa zou het beeld van fra Gaetano in haar winkel verkoopen. En Giannita, donna Elisa's peetdochter, zou voor Gaetano buigen en hem nooit meer een dommen kleinen monnik noemen. En donna Elisa zou zoo gelukkig zijn. O!.... Gaetano sprong op en ontwaakte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek