Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
Naar het gespoel van zijn rooden dobber, een eind ver in den stroom, hield hij zijn rustigen rentenierskop gekeerd, met kalm geknepen oogen kijkend uit een door niets van zijn stukken te brengen aangezicht, met turende oogjes uit een gelooid vel als van leêr, verdroogd door rust en veel buitenlucht.
In 't eind, hy rijst "Die weene en vier den weedom bot, Wien eedler plicht niet roept, niet opheft boven 't lot! Zijn Grooten volgen hem, en met hun, vijftig strijderen. Reeds zien zy uit hun oog de legerplaats verwijderen.
Het tooneel was van korten duur; zij liepen een zeker aantal malen het plein op en neer, keerden met korten zwaai om, toen ze aan het eind gekomen waren, en toen de serenade afgeloopen was, verdwenen ze. Ik bleef.
Door het oponthoud waren de anderen booten zulk een eind voor, dat ze niet zoo gemakkelijk meer in te halen waren. "Ze zullen vóór ons aan boord zijn." zei Gascoigne. "Wat hindert dat?" antwoordde Jack; "één moet er toch de laatste wezen." "Best mogelijk, maar niet de boot waar ik in ben." "Och kom, wij zullen het reservekorps vormen en de eer genieten van de kans te onzen gunste te doen keeren."
"Als gij vechten moet, wacht dan tot gij een eind verder zijt." Beiden sprongen weder in den wagen, en Phineas bracht de paarden door zweepslagen in een ren, terwijl de ruiter naast hen bleef. Hotsend en stootend vloog de wagen bijna over den bevroren grond; maar al duidelijker en duidelijker werd het geluid der achteraankomende ruiters.
Ernstige, moeielijke vragen, op de laatste waarvan ieder physioloog waarschijnlijk en zonder aarzeling "neen" zou geantwoord hebben, zoo hij te Toulon in de rusturen, die voor Jean Valjean uren van bespiegeling waren, dezen somberen, ernstigen, stillen en peinzenden tuchteling, dezen paria der wetten, die den mensch met toorn, dezen doemeling der beschaving, die den hemel wrokkend aanschouwde, gezien had, met over elkander geslagen armen op den boom van een kaapstander gezeten, met het eind van zijn ketting in den zak, opdat hij niet nasleepte.
Laat ze maar zeggen wat ze nog wil gebruiken, en dan naar bed gaan. Och heere, geen wonder, dat ze er de laatste weken zoo slecht en zoo treurig uitzag, want al dien tijd zal haar dit wel boven 't hoofd hebben gehangen. En nu heeft die brief vandaag er een eind aan gemaakt. Arm kind! Als ik 't maar geweten had; ik zou er haar voor geen geld van de wereld mee geplaagd hebben.
Of elders aan het eind van een ballade van dezelfde strekking: "Tous ces poins a rebours retien"; en in een derde met het refrein: "C'est grant pechiez d'ainsy blasmer le monde": "Prince, s'il est par tout generalment Comme je say, toute vertu habonde; Mais tel m'orroit qui diroit: 'Il se ment'...."
Ofschoon we nog maar op het eind van Mei zijn, is de zon reeds brandend heet; de weerkaatsing in de kalkbergen is verblindend, en het uur van den middag is moeilijk te dragen.
Toch stond hij op, en liep den ganzerik na. "Ik kan hem niet helpen," zei hij, "maar ik wil tenminste zien wat ze met hem uitvoeren." De kinderen waren hem een heel eind vooruit, maar de jongen had toch geen moeite hen in het oog te houden, tot hij aan een diepte in 't veld kwam, waar een lentebeek voortbruiste.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek