Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Wat, armen, die geen juk, geen laffen boei, gedoogen? Die pijl, die 't eenzaam West van monsters zuivren mocht, Vindt hier nog eedler doel in woedender gedrocht. Ploff', ploffe 't voor u neêr!" Meer had hy nog gesproken, Maar 't bruisehend ongeduld, in 't wellend hart aan 't koken, Beneemt hem d' adem, en de bliksem van 't gezicht Voleindt de rede met een schittring van zijn licht.
En wijl ik weet hoe 't ééns mij heeft bekoord Van mijn Meestres, nog niet van de aard ontweken, Tot u te zingen, vrouwen, schoon en zacht, Wil 'k, naar ik vroeger placht, Ook nu tot eedler vrouwen harten spreken En u verhalen in mijn droeve klacht, Hoe ze onverwacht ten hemel is getogen En met mij Amor liet van smart gebogen.
In 't midden stond een vrouw. Men kon aan 't schoon gelaat en d' eedler wezenstrekken Weldra in haar de koningin ontdekken. . . . . . . . . . . . . . . . . . . Gelijk haar schoonheid aller glans verdooft, Zoo was haar tooisel ook meer uitgelezen; Haar sierde een diadeem van goud het hoofd, Eenvoudig, rijk, maar zonder pronk te wezen; Zij droeg een Agnus-Castus tak daarbij, En hield omhoog het beeld der heerschappij.
Op aardlaars-borst praalt, Middelburg! Uw schild met glans en gloed; Geen arends-oog ontdekte een vlek, Maar arends-klauw en arends-bek Waak' voor uw goed en bloed. De Keizerskroon, die 't hoofd versiert Uws Arends, schittert schoon; Maar schooner en tot eedler vreugd Blink' 't eikenloof der burgerdeugd Rondom uw stedekroon.
Alle kwaad Sterft een eindloozen dood, en goedheid rijst Uit dat groot wereldvuur gezuiverd weer Tot leven hooger, beter, eedler dan weleer. Wedergeboorte.
In 't eind, hy rijst "Die weene en vier den weedom bot, Wien eedler plicht niet roept, niet opheft boven 't lot! Zijn Grooten volgen hem, en met hun, vijftig strijderen. Reeds zien zy uit hun oog de legerplaats verwijderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek