Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juli 2025


Bewonderenswaardig is de aanblik van geheele boschjes, uit een boom bestaande, die forsch als een Engelsche eik zijne takken uitstrekt, beladen met groote en uiterst voedzame vruchten.

Het schip werd de Argo genaamd, naar den bouwmeester Argus, en de vijftig jongelieden, die daarin wegzeilden, werden de Argonauten genoemd. Aan de sneb van het schip was een stuk van een sprekenden eik bevestigd, dat Jason antwoord zou geven, als hij in tijden van moeilijkheden om raad vroeg. Toen zij gereed waren, was het strand overal bezet met menschen, die het schip wilden zien wegvaren.

"Ik ook, maar nu, nu alles voorbij is, nu komt mij het gebeurde nog veel verschrikkelijker voor, dan in het oogenblik van gevaar. Ik wil morgen toch den eik nog eens zien! En hoe grappig is Katawassow. Buiten het gebeurde was het een zeer genoeglijke dag. En ook tegen Sergej waart ge zoo aardig en net.... Ga nu weer naar je gasten. Het is hier na het bad altijd wat drukkend en dompig.

Het stadje is bekoorlijk met zijn Dos Chorocsplein, waar een honderdjarige eik staat, zijn straten, die den heuvel beklimmen, het kerkje met de eigenaardige, uit de hand bewerkte deur en de terrassen bij de woningen vol oranjebloesem en andere bloemen.

Je weet, niet ver van hier onder een eik liggen honderd twintig goudstukken van ons begraven.... En er staat nog geld van ons bij den jood Nathan ben Joseph. Zij begon te glimlachen en zeide: Eerst ik, dan jij. Ik weet wel dat het zoo zal gebeuren. Bedenk je goed, hernam ik; mijn geduld en mijn moed zijn ten einde; schik je er in of ik ga mijn gang.

Naderbij, tusschen twee heuvelen, die met boomen en struiken bewassen zijn, daalt de weg naar den Dender. Voor schilders en dichters is Onkerzele een Eden. Een gehucht der gemeente heet Atenbeke. Daar vindt de wandelaar eenen reusachtigen eik: de Jonkvrouw.

Nu rook de boom den geur van het muskusplantje en al spoedig den nog sterkeren geur van de kamperfoelie en de viooltjes; het was hem als hoorde hij den koekoek hem antwoord geven. Ja, door de wolken kwamen de groene toppen van het bosch te voorschijn, en onder zich zag de eik de andere boomen, hoe zij groeiden en zich verhieven.

Maroessia bemerkte te midden der takken een boer van een rijzige gestalte, die haar eerbiedig, maar vriendelijk groette. Het was merkbaar, dat het niet voor de eerste maal was, dat hij Maroessia zag. "Het is mijn kameraad Peter," zei Tsjetsjewiek. "Kijk hem maar eens aan! Ook hij is een eik!" "Hij is bijna nog langer dan gij," zei ze uiterst verwonderd.

Citers en harpen waren eenmaal, ja, er lagen vele jaren tusschen beide, door reizende vroolijke klanten aan de takken van den eik opgehangen, nu hingen zij daar weer, nu klonken zij weer met wonderbare tonen. De boschduiven kirden, als wilden zij vertellen, wat de boom daarbij gevoelde, en de koekoek riep hem toe, hoeveel zomerdagen hij nog te leven had.

Nog wijst men in het Gardersche bosch een op zich-zelf staanden eik aan, den Konings-eik genoemd, waar Willem zijne jachtmaaltijden hield, en die, naar het schijnt, ook wel eens voor schijf moet hebben gediend: scheuren in de schors toch, doen hier en daar menigen kogel bespeuren.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek