Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
De liefhebber van korte verzen waarin echt-vaderlandsche "pit" zat, liet zich niet van z'n stuk brengen: Indien ik ooit ontaarde, Dan moet gy my verachten, Dan moet gy my vervloeken! Dat's táál, hè? Heel mooi, maar ik houd meer van alexandrynen. Ze zyn honderd percent deftiger, dunkt me. Het gegons werd gedurig sterker.
Het verlangen des vreemdelings vernomen hebbende, wendde hij zich tot de kinderen: "mij dunkt," zeide hij, "'t is voor vandaag lang genoeg: wij konden wel meteen naar huis gaan en dien kameraden den weg wijzen."
Mij dunkt, wij behoeven niet lang te twisten over den oorsprong van den naam des lands: Tzerna-Gora, Montenegro, Zwarte-bergen.
Maar Moskou is Rusland niet, noch de spiegel daarvan! Integendeel, in vele opzichten moet, dunkt mij, Moskou een averechtsch beeld van Rusland geven. Of is het misschien enkel »de waarheid« over eenig bepaald punt, die minder veel-eischende lezers hopen te vernemen? Over de armoede? Over den honger, den gezondheidstoestand, de prostitutie? Over de arbeidsprestatie en de stemming der arbeiders?
En toen ging ik heen, en nam myn bruidsuikers weer mee, want, ronduit gezegd, het beviel me daar niet. Ik voelde me niet op myn gemak. Een makelaar is toch geen kruier, dunkt me, en ik beweer dat ik er fatsoenlyk uitzie. Ik had mijn jas met bont aan, en toch zat ze daar zoo eenvoudig, en praatte zoo kalm met haar kinderen, alsof ze alleen was.
Mij dunkt, dat is eenvoudig genoeg." Het was inderdaad zeer eenvoudig; en er schoot niet anders over dan te betalen. Wij hadden evenwel de voorzichtigheid, van dat heerschap, wiens naam ik niet noemen wil, eene kwitantie te vragen. De Yucateken zijn er op gesteld, meester in hun eigen land te blijven en hunne eigene zaken te beheeren.
Eenige stukken rots, die boven het water uitsteken, hoewel zeer natuurlijk, zijn daar dunkt mij door de kunst geplaatst. Aan een' anderen kant zag ik de overblijfsels, naar het scheen, van het een of ander gedenkteeken, denkelijk in het begin van de omwenteling afgebroken. Bijna over het Posthuis is een heuvel met denneboomen beplant. Het stadje zelve ziet 'er ook welvarende uit.
"Heer " zoo hernam de vrouw, "verwonder u niet, dat uw zoon begeerte heeft naar wapenen; in mijn geslacht zijn vele ridderen, en mij dunkt, dat gij goed doet, om hem ten hove te laten rijden. Zijn twee broeders blijven hier, hij is de oudste, geef hem wapenen ...." Zacht zeide ze, doch de boer verstond het wel: "Hij kon wel eens komen tot roem en macht, want hij is een schoon en sterk man."
"Mij dunkt, lieve kind," zei de fee lachende, terwijl ze den ketting om Hilda's hals hing, "een beter present kan ik je wel niet geven. 'k Hoop, dat dit dingetje, zoo klein als het is, toch wijzer zal wezen dan zeker iemand en haar leeren zal beter op haar tijd te passen. En maak nu maar gauw, dat je in 't rijtuig komt. Veel plezier, kind!"
Ik had mij er veel genoegen van voorgesteld; maar dat heb ik er niet gevonden. Dit weerzien van jou, Edward, is de eenige blijdschap, die 't mij heeft gebracht; en jij bent gelukkig nog altijd dezelfde!" Zij zweeg en ook de anderen bleven zwijgen. "Mij dunkt, Elinor," ging Marianne voort, "we moesten Edward vragen om voor ons te zorgen als we weer naar Barton teruggaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek