United States or Cocos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Niet genoegzaam bij kas telkens een fauteuil te bekostigen, wilde zij gaarne elken avond de voorstelling tusschen de coulissen volgen. #Isadora Duncan# stond haar dit gaarne toe en van nu af woonde de jeugdige Amerikaansche de artistieke evolutiën van miss #Duncan# en haar klasse geregeld achter de schermen bij.

Na Rusland kwam Holland aan de beurt. Ook hier te lande werd met de gewoonlijke reserve en nuchterheid gebroken en ontstond er een ware "rage" #Duncan# te zien dansen, hetgeen in een spotlied van den Hollandschen zanger #Speenhoff# vereeuwigd is. Ik vond daarom het oogenblik gunstig een serie voorstellingen te Londen te geven, waar miss #Duncan# eerst weinig lust in scheen te hebben.

"Zie goed, Ayrton," zeide toen de ingenieur, "want het is van het hoogste belang dat wij weten, waaraan we ons te houden hebben." Ayrton nam den verrekijker en hield hem in de aangewezen richting. Eenige oogenblikken beschouwde hij roerloos den horizon, zonder een woord te uiten. Daarop antwoordde hij: "Waarlijk, het is een schip; maar ik geloof niet dat het de Duncan is."

Een voorbeeld vindt men, in het oorspronkelijke, in "Macbeth", II. 1. 57, waar Macbeth, op weg om Duncan te vermoorden, tot de aarde zegt: "Hoor gij mijn schreden niet, waarheen zij gaan, Opdat de steenen van mijn doel niet klappen En aan de nacht de doodsche stilte rooven, Die passend is."

Gij zult niet kunnen vluchten van dit eiland, waar de Duncan u achterlaat. Gij zult er alleen zijn, onder het oog van God, die tot in het diepst der harten leest, maar gij zult er niet zijn even als kapitein Grant zonder dat iemand het weet. Hoe onwaardig gij ook zijn moogt om in de herinnering der menschen te leven, toch zullen zij zich uwer herinneren.

Het was inderdaad de Duncan, het jacht van lord Glenarvan, waarover Robert, de zoon van kapitein Grant, bevel voerde, dat naar het eiland Tabor was gezonden om Ayrton te halen, en hem weder na een twaalfjarige afwezigheid in zijn land terug te brengen! De kolonisten waren gered, zij waren reeds op hun terugweg!

Toen Cyrus Smith en zijn vrienden weder tot bewustzijn kwamen, dank zij de zorgen, waarmede zij nu overladen werden, bevonden zij zich in een kajuit van de stoomboot, zonder zich te kunnen begrijpen, op welke wijze zij den dood ontsnapt waren. Eén woord van Ayrton was voldoende om hun alles te doen begrijpen. "De Duncan!" mompelde hij. "De Duncan!" antwoordde Cyrus Smith.

Het was die, welke de Duncan zou gevoerd hebben, zoo de misdadigers in hun slechte plannen waren geslaagd! Zij verloren geen tijd met hierover te praten. "Vrienden," zeide Cyrus Smith, "misschien wil dit schip slechts de kust van het eiland verkennen? Misschien zal de bemanning niet aan wal gaan? Dat is de eenigste kans.

Het garnizoen van Jolo, dat enkel uit een eskadron en een batterij bestaat, was nauwelijks voldoende om de plaats zelve te verdedigen en daarom waren er versterkingen gevraagd aan alle posten in de Moro-provincie, om een marschvaardig corps te vormen onder bevel van kolonel Duncan van het 6de infanterie.

Ik ... Lamoureux ... maat slaan ... doorrijden, ... ja ... Lamoureux! Begrepen, meneer... U moet naar Lamoureux, net als alle anderen. Wacht U dan maar kalm tot er ruimte komt. Toen duwde Lamoureux het portier open en snelde te voet onder den stortregen naar den ingang, zoodat hij slechts een kwartier over den tijd kon beginnen. Isadora Duncan.