Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Zij is al dien tijd in onze tegenwoordigheid geweest. Mijn strenge duena ligt in dien zetel recht tegenover u. De reuk van kruit doet de gravin De Pariza altijd flauwvallen. Zij verliest geregeld haar bezinning als haar pupil in het grootste gevaar verkeert. Bij het eerste vuur, dat de Watergeuzen gaven, viel zij doodbedaard flauw, en zij is sedert dien tijd niet weer bijgekomen.
Den vader, den tyran, kon hij verraden, maar de gedachte, dat dit wezen, zoo goed en beminnelijk, hem eens voor een verrader en een laaghartige zal houden, doet nu reeds de wroeging aan zijn hart knagen. "Dansen! De dochter van den Onderkoning hier dansen en haar voeten hoog oplichten?" roept de duena verontwaardigd uit. "Waarom niet?" lacht het meisje overmoedig.
"Kom dan, want ik ben van plan het gemeste kalf voor u te slachten!" En Hermoine wil de hand van haar ridder vatten, om hem naar het priëel te geleiden. Doch Chester aarzelt eensklaps en fluistert: "De gravin De Pariza wat zal uw duena zeggen?" "Zij zal niets zeggen," merkt Dona de Alva luchtig op. "De gravin De Pariza zal vanavond niet thuis zijn." "Niet?
Maar hij heeft geen tijd, om hier verder over na te denken. "Mijn duena," zegt de dame haastig. "Wij moeten haar wekken, ter wille van de etiquette, senor capitan, wij moeten de gravin De Pariza wekken!"
Juist als zij aan het einde van de ophaalbrug zijn gekomen, hoort Guy een doordringenden kreet achter zich, en hoe hachelijk zijn toestand is, vlak voor de Citadel van Alva, wier open poort gereed staat hem te verzwelgen, kan hij toch een glimlach niet onderdrukken, als hij bemerkt, dat de Spaansche duena op de natte brug is uitgegleden en nu half verdronken uit het water van de gracht wordt opgehaald.
Gij zijt" hier begint juffrouw Wilhelmina te stamelen, doch glimlacht daarbij "de beminde van iemand, wien niemand ontrouw zou kunnen worden." "Par Dios! Wie is dat?" vraagt Guy, op zijn lippen bijtend. "Dona Hermoine de Alva. Gij herinnert u immers nog wel de koopjes, die ik haar duena bezorgde, majoor Guido Amati de Medina?"
En als hij de boete opeischt, fluistert zij: "O santos! wat zijt gij een kwelgeest gij kust mij, zoo vaak als gij er de kans schoon toe ziet." Dit tooneel beschouwt de duena in de uiterste verbazing, terwijl zij in zichzelve mompelt: "God zij geloofd, juffertje-driftkop heeft eindelijk haar meester gevonden!
En als het paar opschrikt, zien zij Hermoine's duena voor zich, de gravin De Pariza, die hen ontsteld aanstaart, en het opnemend voor de beleedigde etiquette, uitbarst: "Ik was van plan geweest, Dona de Alva, vanmiddag terug te komen, doch werd opgehouden door boodschappen in de stad. En nu ik terugkeer, kom ik tot de ontdekking, dat ik niet had moeten heengaan.
Maar aan zijn overpeinzingen wordt weldra een eind gemaakt; de welluidende stem naast hem, nu nog liefelijker door de begeleiding van luiten en strijkinstrumenten uit de aangrenzende vertrekken, zegt: "Mijn duena heeft blijkbaar de plichten der gastvrijheid vergeten, ik echter niet." En zij beveelt den lakei: "Geleid kapitein Guido terstond naar een eetkamer.
"Mon Dieu! Gij hebt reeds ringen gewisseld! Ging dat vergezeld van een kus?" lacht Oliver; en als een gloeiende blos Guy's gelaat overdekt, mompelt hij: "Parbleu! Ik begin het te gelooven. Spreek mij niet meer van Italiaanschen hartstocht! Hij is koud als ijs in vergelijking met den Engelschen." Als hij geen antwoord ontvangt, vervolgt hij: "Ik kan u vandaag wel een onderhoud verschaffen, doch niet hier. De duena zou u in den weg staan bij een tête-
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek