Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Hij en had nooit driftige woorden hij vertelde alles op zangerige rythmen met altemets een onbepaalde uitdrukking, die hij dan in een stijgen of dalen zijner stemme verklaarde. En zijn aangezicht bleef djentelijk, omdat geen sterke klank zijn mond vervormde. Hij was schoon. Hij sprak schoon. Bella boog zich over tafel en dronk aan zijne lippen die kunstige tale. En Weenen?
»Heb je ooit gehoord dat een man die zooiets wou doen in een karretje kwam en met getuigen, malle ouwe vampier?« vroeg de driftige dokter. »Wat moet je hier dan?« vroeg de bochel. »Wil je nou dadelijk weggaan, vóór ik een ongeluk aan je bega? Pas op!«
Denkende dat het tijd was om een einde aan die driftige uitstortingen te stellen sprak hij: "Mijnheer Van Nieuwland, het dunkt mij dat gij u niet over het lot te beklagen hebt. Hoe zeer het mij pijnt uw geluk te verstoren, moet ik u echter van elkaar scheuren; want daar hoor ik de paarden op de voorhof briesen en met de voeten stampen. De tijd verloopt!"
Ik zal nieuwe paden voor mijne eerzucht banen," ging hij voort, de kamer met driftige schreden op en neer gaande. "Europa zal de luide stem hooren van hem, die het uit het getal zijner zonen verstooten heeft!
Binstdat tante Olympe stilaan wegkwijnde en kermde dat hij nu toch met Madeleen trouwen zou, kwam hij dan met zijn hoogdravende levensopvattingen te voorschijn, en Goedele voelde dat alles weer goed was. In hare hersens wapperden de driftige woorden: Leven!... Leven!... Vrije leven en vrije liefde!... En ze leefde aldus, en 't deed haar deugd dat ze 't onder Romaan's invloed zoo schoone merkte.
Ik ben ervan overtuigd, dat de Hertog een grondige reden had om dat boek te verscheuren. Aeschylus, Aeschylus " herhaalde hij, "wat schreef die ook weer? Mijn Grieksch heeft me wel wat in den steek gelaten." Op eens maakte Felix een driftige beweging. "Mijn God, Maarschalk! Ik weet het: Aeschylus schreef onder anderen "De Eumeniden, of De Furiën!"
May schoof dicht naar Hedwig toe als om te toonen dat zij het heel prettig vond naast haar te mogen zitten en Hedwig glimlachte, maar bedacht bij zichzelf dat het werkelijk zeer noodig zou wezen, Nesta voor haar ondeugendheid te straffen. Het was jammer dat juist dit driftige, moeielijke kind zoo onverstandig werd opgevoed en veel meer verwend werd dan de andere.
En zeker, er zou niets gebeuren, dan wat hij wilde. Toen hij Hesdin uitreed, hoorde hij een stem die riep: "Halt, halt! Hij hield stil, met een driftige beweging, die iets zenuwachtigs had en wederom eenige hoop aanduidde. 't Was het knaapje van de oude vrouw. "Mijnheer," zeide hij, "ik heb u het wagentje bezorgd." "Welnu?" "Krijg ik geen fooitje?"
Het mannetje wreef zich dan de handen, nerveus en snel, en verborg z'n lach in een driftige hoestbui.... Toen de Beurs uitging, in 't gedrang bij de deur, liep hij achter Louis, en hij kneep hem even in den arm en lachte scheel-oogend op naar 't omkijkend hoofd van zijn aanstaanden schoonzoon, die ook glimlachend knikte.
Toen stond hij op, in driftige gejaagdheid, ging door z'n werkplaats heen-en-weer; het hoofd voorover, grabblend in z'n zakken, liep hij mompel-vloekend uit te razen.... 't Was verdomd geen wonder. Wat kon hij eigenlijk? Niets!... Niets lukte hem ooit heelemaal.... Niets werd zooals hij 't had gedroomd, niets, niets, niets!... O! ellendig was 't..., een wanhoop, wanhoop!...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek