United States or Philippines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen het gezelschap te Granada mij een voordeelig aanbod deed, besloot ik dat aan te nemen, hoeveel het mij ook kostte om van Phénice en Dorothea afscheid te nemen, van wie ik zooveel hield als het onder vrouwen mogelijk is. De eerste hield zich in dien tijd druk bezig met den eigenaar van een goudsmidswinkel, die uit ijdelheid een actrice tot maîtresse wilde hebben.
Door de ondervinding wetend waaraan mij hieromtrent te houden, zocht ik Carmen overal waar ik dacht dat zij zijn kon, en twintigmaal per dag ging ik door de Candilejo-straat. Op een avond was ik bij Dorothea, die ik bijna gedwee had gemaakt door haar nu en dan op een glaasje anisette te trakteeren, toen Carmen binnen kwam, gevolgd door een jongen man, luitenant bij ons regiment.
Hij trok zijn degen en ik mijn sabel. De oude pakte mij bij den arm en de luitenant gaf me een slag op het voorhoofd, waarvan ik nu nog het litteeken draag. Ik week terug en wierp Dorothea met een stomp van den elleboog omver; en toen de luitenant mij achterna zette hield ik hem de punt van mijn sabel voor, zoodat hij er in bleef steken.
Ik verkocht mijn ring en vertrok samen met een oude Spaansche dame, die Dorothea heette, hare familie in Coimbra had bezocht en nu terugkeerde naar Sévilla, waar ze woonde. Er was al dadelijk veel sympathie tusschen ons, die op reis nog grooter werd en toen wij aankwamen, wilde zij niet, dat ik ergens anders mijn intrek zou nemen, dan in haar huis.
Carmen draaide daarop de lamp uit en heette in haar taal Dorothea er van door te gaan. Ik zelf vluchtte op straat en begon te rennen zonder te weten waarheen. Toen ik tot bezinning kwam, bleek het dat Carmen mij niet had verlaten. Uilskuiken, kanarie! zeide zij, je doet niks dan stommiteiten. Ik heb je wel gezegd dat ik je ongeluk zou aanbrengen.
Maar terwijl de moeder Dorothea vasthoudt, opent Hermann zijn hart, en bewogen omarmen de geliefden elkaar. De waard vraagt Dorothea zacht vergiffenis voor het leed dat hij haar heeft berokkend, en hij moet zijn tranen bedwingen terwijl hij haar kust: de vrouwen weenen.
Onze gastheer sprak nog niet van zijn liefde voor Séraphine. Wij onderhielden ons eenigen tijd aangenaam en ik kon daarbij mijn oogen moeilijk van Dorothea afhouden. Toen wij naar huis terugkeerden, sprak ik onophoudelijk van haar. "Wel mijnheer," zei Scipio, "ge houdt u zoo druk bezig met de zuster van don Juan! Ge zijt toch niet verliefd op haar?"
De voorzorgsmaatregel bleek onnoodig: de verwarring bij de keizerlijken was zoo groot en de verstandhouding tusschen de legeraanvoerders zoo slecht, dat aan een hervatting van den strijd niet werd gedacht. De aftocht ging weldra in volslagen vlucht over. Bournonville, de keurvorst van Brandenburg, de keurvorstin Dorothea maakten zich met alle anderen zoo haastig mogelijk uit de voeten.
Hierop gingen de dame, de barbier en Sancho Panza op weg, terwijl de anderen, om het spel niet te bederven, vooreerst achterbleven. Zij konden misschien een kwartier afgelegd hebben, toen Dorothea een maar half gekleeden man in het oog kreeg en van Sancho hoorde, dat dit de dolle ridder in hoogsteigen persoon was.
Als het paar eindelijk binnentreedt, schijnt de deur bijna te klein voor de hooge gestalten. Hermann stelt Dorothea voor en waarschuwt tersluiks den predikant: ze meent dat ze hier als dienstmaagd komt! Maar reeds heeft de waard gezegd, dat zijn zoon een goede keus heeft gedaan, en dat het ook haar wel niet moeilijk zal zijn gevallen, een zoo flinken jongen te volgen.
Woord Van De Dag