Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Toen was het dat Simon aanschouwde wat Kynaigeiros hem had medegedeeld, de Perzische bevelhebbers, die met korte zweepen hun onderhoorigen weder op den vijand in wilden jagen, in razenden doodsstrijd zwiepend tusschen die menschenmassa, doch door hun eigen mannen neergestooten en vertrapt met verwarde mengeling van ledematen en lichamen, saamgekneed en gestrengeld.
Steeds zwaarder en zwaarder drukt die centenaarslast tegen uw borst meer en meer verbruikt uw ademtocht de koeltjes, die in de nauwe ruimte nog af- en aanzweefden uw polsaderen zwellen op en van gruwelijken angst doorkerfd trekt iedere zenuw in verscheurenden doodsstrijd samen.
Hij richtte zich met den elleboog op, vatte een deel van zijn wang tusschen duim en voorvinger, zooals men wel onwillekeurig doet, wanneer men vraagt en nadenkt, en sloeg met al de kracht van den doodsstrijd zijn blik op den bisschop. 't Was schier een uitbarsting, waarmede hij vervolgde: "Ja, mijnheer, sinds lang lijdt het volk.
Hij lag verscheidene weken in ijlende koorts, die met zeer ernstige hersenverschijnselen gepaard gingen, welke meer nog door den schok der hoofdverwonding veroorzaakt waren, dan door de wonden zelve. Gansche nachten door herhaalde hij den naam Cosette, in de akelige levendigheid van het koortsgekal en met de sombere hardnekkigheid van den doodsstrijd.
En het was toch iets heel bijzonders, het leek een maanlandschap met die lavabergen en die reeksen van uitgedoofde kraters, langs welker hellingen gele zwavel te zien was, tusschen rotswanden van alle tinten tusschen bruin en geel. Verlaten was het alles, dor en steenachtig, een doode wereld, versteend in haar doodsstrijd.
De edelste geesten hebben hun afgoden, en voelen zich gekrenkt, wanneer de logica den eerbied uit het oog verliest. Het lid der conventie begon zwaar te ademen; het hijgen van den doodsstrijd, dat zich in de laatste ademtochten mengt, brak zijn stem af, in zijn oogen blonk evenwel nog een volkomen helderheid van geest. Hij vervolgde: "Ik wil nog enkele woorden over 't een en ander zeggen.
"Hoe heet die man?" "Wie?" "De politieagent. Kent ge zijn naam?" "Ja. Hij heeft hem ons gezegd." "Hoe heet hij?" "Javert." Marius richtte zich op. Op dit oogenblik hoorde men juist het pistoolschot. Jean Valjean kwam terug en riep: "'t Is geschied." Een doodelijke kilheid schoot door het hart van Marius. De doodsstrijd der barricade zou beginnen.
Wel was er een klank als een kreet van blijdschap uit den mond der maagd ontsnapt, maar de pastoor had door een gebiedend teeken haar de stilte bevolen, terwijl hij, met de hand op het hart van den zieke, den doodsstrijd volgde. Eindelijk zeide de priester: "Het is onbegrijpelijk: zijn polsslag, ofschoon een beetje verzwakt, is nog regelmatig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek