United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Buig je neer en laat mij je zegenen." De koorts kwam weer op met dubbele kracht, en de doodsstrijd begon. Het lichaam moest nog bitter lijden doorstaan; maar de ziel wist er spoedig niets meer van. Die begon reeds te staren in de hemelen, die voor de stervende geopend werden. Zoo ging een uur voorbij en de doodsstrijd was gestreden.
Dus wilde hij sterven, de koude wereld verlaten, zonder dak boven zijn arm hoofd, zonder vriendelijke hand om het doodzweet van zijn voorhoofd te wisschen, zonder een liefhebbend gelaat om zich vol medelijden tot hem voorover te buigen, wanneer de bange doodsstrijd kwam. En zoo zou zij hem zien, als zij in den vroolijken morgen naar buiten keek.
Ja, bij 't einde van den strijd, Waardoor de bol dien ik bestuur verduisterd' En 't vast gestarnte trilde, werd de hemel Beschenen door de ontzetting van zijn oog Met bloedrood licht, door dichten flardenzoom Van 't zegepralend duister, wijl hij viel: Gelijk de laatste glans van rooden doodsstrijd Des daags, die door een spleet der vuurge wolken Ver brandt over het storm-doorgroefde diep.
Wij zagen wel, dat het met hem gauw gedaan zou wezen, en ik gaf hem het genadeschot, dat het hart doorboorde. Lang nog bewoog de snuit en trokken de pooten, tot eindelijk de kop op zij viel, de spieren van den snuit verslapten, de grijze sluier van den dood over de oogen trok. Eerbiedig hadden wij den doodsstrijd bijgewoond van den reus der wildernis. Toen werd er gelukgewenscht.
Doch toen Octavianus met zijn antwoord talmde, ging zij levendiger voort: »Men zegt dat de steenbok in de bergen van het Oosten zich in zijn doodsstrijd op den jager werpt, en hem mede in den afgrond trekt. Diezelfde neiging is ook den mensch ingeschapen, en mij dunkt, zij strekt beiden tot eer. Vergeet het verleden, zooals ik tracht het te doen; ik herhaal het met opgeheven handen.
Oordeel er over: gedurende de laatste week zijns levens heeft mijn arme man, door de teedere zorgen, door de liefderijke vertroostingen van zijn kind verleid, haar aangezien voor eenen engel, en niet anders meer tot haar gesproken dan tot een wezen, door God gezonden om zijnen doodsstrijd zacht te maken, en hem den hemel te wijzen.
Ik wil trachten ze zoo spoedig mogelijk in te halen!" Daarop wendde hij zich om en liep in de richting, vanwaar het geluid kwam. Toen hij het bosch een eind was binnengedrongen, ontwaardde zijn oog een bont jachttafereel. Op eene open plek in het woud streed een edel hert den doodsstrijd met de hem omringende honden.
"Ik wil zeggen, dat het wreed zou zijn, eene harde worsteling tegen den wil van onzen oom te beginnen, om hem een machteloos geneesmiddel te doen nemen. Overweeg, dat wij hem den inhoud van het fleschje niet mogen ingeven dan een uur vóór middernacht. Waarom zouden wij zijnen doodsstrijd bitter maken door hem een ijdel en vruchteloos geweld aan te doen?"
Helaas! zijn besluiteloosheid had weder geheel de overhand. Hij was weder niets verder dan toen hij begon. Alzoo worstelde deze ongelukkige ziel als in een doodsstrijd.
Hoe dikwerf had hij na een dubbelzinnigheid, na een valsche, oppervlakkige redeneering der zelfzucht, zijn vertoornd geweten zich in 't oor hooren toeroepen: Ellendige drogredenaar! Hoe dikwerf had zijn weerbarstige gedachte krampachtig onder het bewustzijn van den plicht gereuteld! God weerstand te bieden: Welk een vreeselijke doodsstrijd.
Woord Van De Dag