Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Men zal toch toegeven, dat de grootte van het veld van het practisch nuttige afhangt van den graad van geestontwikkeling en beschaving, zoodat bijv. een wilde onze industriële kennis, onzen eerbied voor wetten en voorschriften even gevoegelijk kan missen als de zonderling Diogenes een nap om uit te drinken.
Als de maharadja te Vidjabroer is, vraagt hij steeds naar den fakir; maar de oude, die de eerbewijzen minacht, onttrekt zich aan de hulde en blijft onvindbaar. Ik zeg u zijn naam niet; ik heb vergeten er naar te vragen en heb hem uit mijzelf maar Diogenes gedoopt.
Toen ik hem verzocht om voor Alexander te verschijnen, antwoordde hij: "Als Alexander mij gaarne zien wil, kan hij tot mij komen; als hij van mij leeren wil, kan hij tot mij komen; wat het ook zij, hij kan tot mij komen". "Maar", zeide ik, "hij is koning". "Goed", antwoordde hij, "ik ben wijsgeer". "Neen, maar hij is Alexander". "Ja, maar ik ben Diogenes". Ik was geërgerd, toen ik iemand, zoo knoestig van gedaante, zoo knorrig in zijn spreken vond.
Diogenes, den wijsgeer Speusippus ontmoetende, die, door waterzucht gekweld, zich in een draagbaar liet rondrijden en hem goeden dag wenschte, gaf hem tot antwoord: "U wensch ik geen goeden dag, die laf genoeg zijt om in een toestand als de uwe te blijven leven." En inderdaad ontnam kort daarna Speusippus zich het leven, dat hem tot een last was geworden.
Dit is zeker, dat zoowel Sokrates als Diogenes, schoon overigens geen geestverwanten, weigerden, zich in de mysteriën van Eleusis te laten inwijden. Deze geringschatting van de bijgeloovige eeredienst der priesters van Demeter kostte Sokrates het leven. Voorbij Eleusis verlaat de weg het zeestrand, en wendt zich rechts naar het noorden.
Wie hebben toch wel uit afkeer van het leven den dood gezocht? Waren het niet zij, die zich tot de wijsheid aangetrokken gevoelden? Onder hen, om nu niet te spreken van mannen als Diogenes , Xenocrates , Cato , Cassius en Brutus , gaf de bekende Chiron , ofschoon hij onsterfelijk mocht zijn, voor zich de voorkeur aan den dood.
»Ik twijfelde niet of er zouden zich in eene handelsstad als Amsterdam genoeg lieden opdoen, geschikt en gewillig om deze verbintenis met mij aan te gaan; maar ik had de lantaren van Diogenes wel willen leenen, om den rechten man te vinden, want met een ongetrouw of ook slechts onvoorzichtig deelgenoot, wien ik opening moest geven van het geheele ontwerp en aan wien ik vooreerst alles moest overlaten, liep ik groot gevaar van bedrogen en ter zijde geschoven te worden, zoo er winsten te deelen vielen.
Hem bleef niets meer over dan Diogenes Laërtius. Hij nam het hoogst zeldzame exemplaar onder den arm en ging uit; 't was de 4 Juni 1832; hij begaf zich tot den opvolger van Royol hij de poort St. Jacques, en kwam terug met honderd francs. Hij zette den stapel vijffrancstukken op het nachttafeltje der oude dienstbode en ging naar zijn kamer zonder een woord te zeggen.
O Diogenes, dacht de wandelaar, ik weet niet of gij uwen mensch al gevonden hebt, en of uwe lantaarn nog brandt maar als tot de eigenschappen van den ideaalmensch, dien gij zoekt, waarachtige kiesche dankbaarheid behoort, dan heb ik van uwen mensch al een niet verwerpelijk exemplaar gevonden.
Deze delft met de idee, gene met het cijfer, een ander met den toorn. Men roept elkander toe uit de eene naar de andere catacombe. De Utopieën doorkruisen deze gangen, en vertakken zich naar alle zijden. Soms ontmoeten zij er elkander en verbroederen zich. Jean Jacques leent zijn houweel aan Diogenes, die hem zijn lantaarn leent. Soms bestrijden zij elkander. Calvijn plukhaart met Socinus.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek