Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 oktober 2025
Zij hebben een langen rit achter den rug. Zij gaan ook eten en drinken. Wil mijn vader jegens zichzelf niet even barmhartig zijn als jegens zijn soldaten? Bovendien ziet gij er afgemat en ziek uit!" "Volstrekt niet. Ik ben alleen maar vervuld van de tijding, die mij herwaarts riep, maar hoe dringend mijn komst ook is, ik zal haar uitstellen tot morgen." "Blijf dan dineeren.
Evenmin als gij vergeten zult, dat gij Zondag-avond op het gouvernementshuis dineeren zult! Denk daar ook om; want ik reken er op." "Ik zal woord houden, heer gouverneur, dat verzeker ik u," zei dokter Antekirrt met plichtpleging. "En ik ook, wees daar verzekerd van," was het wederantwoord van den kolonel.
Nu, dan moet ge nog heden uwe opwachting maken bij den kolonel Alikhanoff, den gouverneur van Merw, en bij den kolonel Liniëwitsch, den bevelhebber der troepen. En wacht niet, met hun uwe papieren te laten zien, tot zij u daarnaar vragen. Ik zal u mijn ordonnans medegeven en wacht u, heden avond, te dineeren, in mijn trein. Sedert vijftien maanden heb ik geen ander logies."
Kitty rijdt daar schaatsen; ga daar ook heen, ik haal je daar later af en dan rijden wij samen ergens heen om te dineeren." "Goed! Tot weerziens dan." "Maar hoor eens, vriendje! Ik ken je zoo goed, je zult de afspraak misschien glad vergeten en zoo maar in eens naar buiten terug rijden," riep Stipan hem lachend na.
Men zou tegen het middaguur halt maken, om te dineeren, tegen zes uren om te avondmalen; men zou kampeeren wanneer het nachtelijk duister niet meer veroorloven zoude om den tocht voort te zetten; men zou den marsch hervatten, wanneer het bleek mogelijk te zijn zich een weg door het woud te banen. Zoodanig was het plan dat men ontworpen had en dat stipt opgevolgd zoude worden.
»Maar wat, papa?" vroeg het kleine ding. »Als ik morgen niet met u ontbijt, dan reken ik er toch op, dat ik terug zal zijn om te dineeren. En... dan zullen wij den geheelen avond te zamen doorbrengen...." Het kind sloeg hare betraande oogjes naar haren vader.
De andere armstoel bleef ledig. Men zocht met den blik "mijnheer Fauchelevent". Hij was er niet meer. De heer Gillenormand riep tot Basque: "Weet gij, waar mijnheer Fauchelevent is?" "Mijnheer," antwoordde Basque, "zooeven heeft mijnheer Fauchelevent mij verzocht aan mijnheer te zeggen, dat zijn gewonde hand hem pijn deed en hij niet met mijnheer den baron en mevrouw de barones kon dineeren.
Integendeel, hij weigerde beslist. Om niemand tot last te zijn, leefde hij zoo zuinig mogelijk. Zijn maaltijden bestonden in den regel uit knollen en wortelen en hij sloot zich om die te eten in zijn kamer op, opdat niemand het zien zou. Na veel aandringen kreeg ik eindelijk gedaan, dat hij met mij wilde dineeren en het avondeten gebruiken.
Hij vertelde mij, dat de burgemeester zijn neef was, en stelde mij als zoodanig het jonge mensch in hemdsmouwen voor. Deze schudde mij de hand en inviteerde mij, om met hem te dineeren, en dien nacht in het stadhuis te blijven slapen.
Er lag een zachte glans in de grijze oogen, die op haar neerzagen en hoewel zij veel te bedeesd was om iets te antwoorden op het gebroken Hollandsch der Engelsche, dat zoo goed gemeend was, voelde zij zich toch dadelijk tot haar aangetrokken en iets moediger gestemd. "Ga maar naast Cilly zitten, kind," zei mevrouw d'Ablong, "wij gaan zoo meteen dineeren; je zult wel trek hebben na de reis.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek