Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Het kleinste meisje hield de handjes aan den buik en wrong haar lijveken van pijn en ze schreeuwden allen om ter luidst. Moeder, moeder, moeder! Ze trokken aan heur armen, aan haren rok en riepen altijd: Moeder, moeder! mijn buikske, moeder. Mij eerst, moeder, Gustje heeft een halven boterham gekregen van den mulder en Marietje twee aardappels. Zwijgt of 'k worde zot!'riep Dille tenden raad.
Dille, of deelt ge niet meer meê aan de armkamer? 't Is verjaardienst vandage met dubbelen brooddeel, voor Schafels, hoort ge de klokken niet? Jezus Maria menschen! Anzela! dat was mijn ziele, uit mijn gedacht! wijf, kom, gauw, 'k zat waarachtig zonder eten, jong, gauw, jongens houdt u koes, 'k ben seffens weer, riep ze nog aleer de deur toe te trekken.
'k Sterve van blijdschap! 'k heb gebeefd heel den dag, maar nu peins ik eerst op u, Dille, ge moet meevieren ent ook uw deel hebben, hier, drink dat uit, hier ze, 't is beste genever; maar 'k moete naar huis, is dat een dingen, t' onzent: er zijn wel vijftig menschen en ze dansen dat 't kot dreunt! en Dille, ze hebben mij doen drinken, mijn hoofd draait er van, Dille, dat is een dingen: mijn oudste jongen die nu vrij is van de soldaten, een beeld van een jongen, ge kent hem, en dat hij nu vrij is!
Stil, tegeneen gedrumd, verlegen en beangst voor moeders geheimzinnige belofte en bedreiging, kropen zij in den grooten bak op de strooien bedding. Dille dekte de jongens lekker toe met oude kleeren, met een ouden mantel, die ze van haar eigen bedde nam en met de gordijnen die aan 't venster hingen. Geen een die roerde.
In een onbedachte beweging greep Dille naar 't pintje en dronk in een zwaai de genever uit, om de ontroering neer te spoelen. Dat zal mij beteren, meende zij.
Dille trappelde rond, keek scheef uit naar 't venster en knarsetandde van woede, van ongeduld in heur hulpeloosheid. En dan ging de voordeur open, 't was Frielde 't gebuurwijf, ze loech welgezind en ze haalde van onder den voorschoot een blikken pintje en zette 't op tafel. Dille, onze Miel heeft een goed nummer getrokken! menschen-God is dat een dingen, is dat een dingen!
Buiten liepen de dronken lotelingen in drieste benden zingend over straat; het trekorgel schreeuwde en ze brulden woest hun vreugde of spijtigheid uit met schorre keel. Dille en hoorde het niet.
Ja, zoek maar uitvluchtsels wat gij moet doen? werk zoeken of meent ge dat ze 't u gaan brengen waar ge ligt?! Zeg het aan Wimpel, den smeerlap, die u afdankte, dat hij de smouters, de dronkaards uit zijnen winkel schoppe, en u werk geve, zeg hem dat we creveeren van honger. Hm, Ivo vertrok de schouders, zotteklap, mompelde hij. En dat bracht Dille tot het uiterste.
En als ge ons dat geeft zullen wij u bedanken op de bloote knieën en voor u een groote keerse branden. Ge moogt ons niet laten sterven van honger! Ge moogt ons niet laten sterven van honger! Dille zocht en als zij niets meer te zeggen vond, begon zij: Onze vader die in de hemelen zijt. Die in de hemelen zijt. Geheiligd zij uw naam. Ons toekome uw rijk. Uw wil geschiede op aarde als in den hemel.
Ze joelden onbekommerd voort ondereen en binnen hielden zij den sterken vrede en de verwachting van een langen, stillen rustedag, die al zoo goed begonnen was. Voor den eersten keer van al den tijd dat ze huishielden en jongens kweekten, hadden Ivo en Dille vandage niet genoenmaald.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek