United States or Gabon ? Vote for the TOP Country of the Week !
In den loop van dien dag ten negen ure des avonds, ontving de directeur van politie in de hoofdstad een telegram van den volgenden inhoud: "Van SUEZ naar LONDEN. "Rowan, directeur van politie, hoofddirectie Scotlandplace. Ik volg dief Bank, Phileas Fogg. Fix, detective." De uitwerking van dit telegram liet zich terstond gevoelen.
Maar dat hij detective was, dat wist hij zelf toch maar alleen, hoe zou Passepartout dit hebben ontdekt? En toch, toen hij zoo met hem sprak, had Passepartout eene nevengedachte. Op een anderen keer ging de knecht zelfs nog verder; toen kon hij zijn tong niet meer beheerschen.
Wel, Watson, deze zaak heeft mij tien dagen achtereen geen rust gelaten. Thans ban ik haar geheel uit mijn gedachten. En morgen denk ik, zullen wij er voor altijd het laatste van hooren." Precies op tijd verscheen inspecteur Stanley Hopkins en samen deden wij het uitmuntende ontbijt, dat juffrouw Hudson had klaargezet, alle eer aan. De jonge detective was in de wolken over zijn succes.
Sholto," zei Holmes, »ik denk dat ik in staat zal zijn uwe onschuld te bewijzen." »Beloof niet te veel, mijnheer Theorist!" herhaalde de detective, »het zou u bezwaarlijker vallen dan gij denkt." »Ik zal niet alleen bewijzen dat hij aan deze zaak part noch deel heeft, Mr.
De dwaling van Passepartout scheen oprecht, maar zij maakte het volvoeren van zijn plan gemakkelijker. Blijkbaar sprak de knecht volkomen ter goeder trouw en was hij geen medeplichtige van zijn meester, wat Fix had kunnen vreezen. "Welnu," dacht hij, "als hij zijn medeplichtige niet is, zal hij mij helpen." De detective was nu tot een ander besluit gekomen.
De kaars werd weer aangestoken en daar stond onze ongelukkige gevangene, rillend en bevende in den ijzeren greep van den detective. Hij viel neer op de kist en keek hulpeloos van den een naar den ander. "Nu, waarde heer," zei Stanley Hopkins, "wie ben je en wat kwam je hier doen?" De man herstelde zich zoo goed mogelijk en keek ons aan.
"In naam der wet de deur openen èn nièt van je plaats!" , herhaalde de burgemeester, wiens pupillen in zenuw-spanning tot geweekte èrwten vergrootten. Kobus bleef roerloos. "In naam der wet!" , zei het politiehoofd nog eens, met den haan spelend. Hij was op dit moment 't voorbeeld van een detective. In Amerika hadden ze 't 'm niet kunnen verbeteren.
"'t Is goeie hoor," grinnekte-die gelaten: "as je maar niet door de ruit van de tochtdeur schiet." Met werd-ie door de agenten gegrepen. "Boeit 'm," zei de burgemeester. Z'n revolver bleef dreigen, tot Kobus achter de tochtdeur verdween. Toen bestapte de detective zelf 't laddertje en in de logeerkamer, bewuster, nu de vogel geknipt was, begon-ie dadelijk z'n verhoor.
Athelney Jones, de wèlbekende detective, juist aan het Norwoodsche politiebureau, en was reeds binnen een half uur na het eerste alarm ter plaatse. Zijn geoefendheid, ondervinding en bekwaamheid brachten hem onmiddellijk op het spoor der misdadigers, met het gunstig resultaat dat de broeder Thaddeus Sholto reeds is gevangen genomen, evenals de huishoudster Mrs.
"De eene helft krijgen Harris & Blother, de andere helft krijgt de detective." "He, sir! zijt gij dan een detective?" "Hum!