Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
De armenische aartsbisschop van Tauris heeft den wensch te kennen gegeven, ons een bezoek te brengen en bij die gelegenheid tevens zijne photografie te laten maken: ik was reeds bang dat ik te laat zou komen. Dank zij onzen photografietoestel, worden anders gesloten deuren voor ons geopend.
Ik moet die ongelukkige menschen die hun vertrouwen op andere menschen gesteld hebben, nu zeggen dat ze alleen op God en hun eigen arm moeten bouwen. Ik dank u nog eens, en wacht uw order, waarheen ik u brengen moet." "Elias, uw bittere woorden gaan me ter harte, en brengen mij ook in twijfel. Wat zal ik u zeggen? Ik ben niet te midden van 't volk opgevoed, en ik ken misschien zijn behoeften niet.
Wisten de bewoners van de stulpen, die zich in de bergkloof om den burcht groepeerden, dank zij de vrijgevigheid en genegenheid hunner graven, hun gehucht uit te breiden tot eene stad, waar kunst en wetenschap beoefend werden en het fabriekswezen bloeide, alles herinnert u dat die schoone dagen voorbij zijn.
Ook twijfel ik er niet aan, dat er zullen zeggen, dat de verhalen te vol zijn van woordspelingen en scherts en dat dit slecht staat aan een ernstig, bedachtzaam man. Aan hen moet ik dank zeggen en doe ik dit, omdat zij door goeden ijver bewogen worden voor mijn naam.
»Uitstekend! Dank u!" Maar ditmaal bleef het niet bij het voornemen, en Van Reelant snelde vluchtig groetend weg. Hij had waarlijk haast. Hij liep vlug voort, maar toch zoo, dat zijne waardigheid van referendaris en edelman geen oogenblik gevaar liep. Van Reelant kende Den Haag. Toen hij nog te Leiden studeerde, had hij zijne eerste jaren bijna onafgebroken in de residentie »geresideerd."
Willem Eggert voldeed aan de verwachtingen, door den Graaf van hem opgevat: hij herstelde den toestand der Geldmiddelen en oogstte er den dank voor in zijns meesters, die hem met gunstbewijzen overlaadde, hem met het slot en stedeken van Purmerende, het aangelegen Purmerland en de dorpen Nek en Ilpendam beschonk, en zijn zoons tot ridders sloeg.
"Staan ze niet hooger?" De professor voelde dadelijk, dat hij dom geweest was; hij had veel meer kunnen vragen; maar hij antwoordde: "Ik geloof wel, dat als men de aandeelen van Fortuna aan de markt bracht, het blijken zou, dat ze hooger staan; maar..." "Dank u wel! ik begrijp u; dat is heel vriendelijk van u."
En van achter, boven het rood-rooklichtende altaar, uit den schemertuin van bloementuilen, het gehosiannah van een vrouwenzang, de hemelstem wel van een onzichtbaar vliegenden engel door het ruim, blauwend in dank.... Alzoo leeft een mensch van herinnering.
"Zâ'k 't niet efkes veur oe naar 't huus brengen, m'neer?" vraagt de jongen, die verheugd is over het kwartje, dat hij gekregen heeft. "Niet noodig; dank je. Ga heen." "Nou, m'neer mòt 't eiges weten; anders...." "Ga dan toch heen!" klinkt ongeduldig het antwoord. "Wat 'n roare, kribberige vent," pruttelt de jongen, terwijl hij zich zich verwijdert.
In onwillekeurig walgen keerde ik even machinaal het hoofd om. Hij groette "Auntie," hij groette Maud, hij groette Papa, en dan weer tot Maud zich wendend hoorde ik hem vragen: Goed nieuws van Reggy? Heel goed, dank u, hoorde ik Maud antwoorden. Wanneer verwacht u hem terug? vroeg nog de vlegel. Waarschijnlijk tegen het eind der volgende maand, antwoordde Maud, een lichte kleur krijgend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek