Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Ik wist niet recht wat ik eigenlijk verwachtte en durfde het ook niet vragen; ik bleef dus op een wonder hopen: gouden appelen, straten met marmeren paleizen en wandelaars geheel in fluweel en satijn gedost; dat zou ik alles zeer natuurlijk gevonden hebben.
Geloopen heb ik! neen maar, ik heb wonderen gedaan met mijn lange beenen, schieten op al die apen durfde ik niet meer, want ik wist dat ze talrijk waren en dat ze, eenmaal over den eersten schrik heen, me zonder vorm van proces zouden kapot maken. 't Is al meer gebeurd weet je! Ik kwam goddank door het struikgewas heen aan het strand, maar ik hoorde ze al heel gauw vlak achter me.
Al haar krachten verzamelend, hoewel bang voor 't geluid van haar eigen stem, zei Elinor: "Is Mevrouw Ferrars te Longstaple?" "Longstaple?" antwoordde hij verwonderd. "Neen, mijn moeder is in de stad." "Ik bedoelde eigenlijk," zei Elinor, een handwerk van de tafel opnemend, "Mevrouw Edward Ferrars." Zij durfde niet opzien; maar hare moeder en Marianne zagen hem beiden aan.
Geen levend wezen was te zien, omdat de inwoners op het gezicht van het smaldeel naar het binnenland gevlucht waren. De vloot bleef hier twee dagen, gedurende welken tijd geen Indiaan zich durfde vertoonen. Het verhaal, dat Columbus van dezen kruistocht tusschen de Caraïbische eilanden naar Spanje zond, werd door geheel Europa met de grootste belangstelling gelezen.
Hij was het die, getroffen door de schoonheid der landstreek, er eene kapel stichtte en voorzag, dat zich hier, in later jaren, eene mooie, groote stad zou verheffen. «Wie werd er vermoord?» De heilige Lambertus, dezelfde die zoo rechtschapen was, dat hij zelfs aan de machtigen der aarde hunne ondeugden verwijten durfde.
Hij had haar immers lief; vroeger had hij om haar willen vertrekken, nu was er niets meer wat hen behoefde te scheiden. Hij durft niet... hij durft niet! dacht zij en zij wist niet, of zij verheugd was, dat hij niet durfde, of dat het haar smartte... Het gelukkigst, wanneer je zwerft! herhaalde zij peinzend en mat.
Hy heeft veel gesproken, en was erg bedroefd omdat hy eens... die oude vrouw... Verleid had, viel Stoffel hulpvaardig in, daar Leentje 't ware woord niet vinden kon, of niet noemen durfde. Men noemt zulks verleiden. Ja juist, zoo zei dat mensch ook. En hy beloofde haar dat-i 'r nooit weer zoo-iets zou aandoen.
En, gelukkig, wint die overtuiging veld onder de Javanen, zoodat, wie vroeger zich maar overgaf als hij het al grijzer en donkerder zag worden om zich heen, en zich niet meer uit huis durfde wagen zonder een leidende hand, nu vol vertrouwen bij den zendingsdokter komt, en zelfs voor de deur van de donkere kamer, en voor het fel uit den nacht opschitterende oogspiegeltje en de scherpe druppels uit het spuitje niet meer terugschrikt.
Zij wist nu, dat de oude dame van dag tot dag verwacht werd; zij wist, dat zij zich in de keus van haar zoon zou verheugen, maar het kwam haar zonderling voor, dat hij uit vrees van zijn moeder te beleedigen geen aanzoek durfde doen. Zij wenschte evenwel dit huwelijk, dat haar van al die zorgen zou ontheffen, al te zeer om er niet het beste van te gelooven.
In het eerst durfde bij wel niet goed, uit vrees dat hij dan weer zou blootgesteld raken aan de verontwaardiging van den boer en diens gezin, maar hij kon hier toch niet blijven. Juist sperde Jack zijn mond open om een schreeuw te geven, toen er beweging in den ketting kwam en hij langzaam omhoog ging.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek