United States or Latvia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dat was de eerste maal dat hij overwonnen werd, de eerste maal; 't smartte hem innig-diep te weten het afnemen zijner krachten, en meteen werd het hem duidelijk dat Lowis, Franske verkiezen moest boven hem, den bijna afgeleefden vent ... Toch wilde hij niet berusten ... Wraak zou hij nemen ...
't Schynt dat Fancy bevreesd was iets toetezeggen wat boven haar macht stond, en tevens dat het haar smartte die toezegging niet te kunnen geven: Ik zal 't vragen, fluisterde zy, en nu... Wouter wreef zich de oogen uit ... dáár was 't brugje ... dáár de sloot... Hy hoorde de eend, die hem nog altyd uitschold uit de verte... Hy zag z'n molens weer ... ja, ja ... zy waren het!
Ik weet dat de vrolykheid van uw aart een vrucht is van uw goed hart, en dat gy opregtelyk deelt in alles wat my betreft. Ik zal dan, wat gy my ook moogt antwoorden, voortgaan om u over myne omstandigheden te schryven. Dit smartte my, en wel te meer, om dat ik daar door berooft was van 't genoegen, om myn bezoek te herhalen.
"Uwer Hoogheids verzekering is mij genoeg," hernam de Raadpensionaris, en van batterij veranderende, ging hij voort: "Het deed mij leed, dat Uwe Hoogheid mij niet thuis vond bij het bezoek, dat Zij mij bij haar kortstondig verblijf te 's-Gravenhage bracht." "Mij smartte het niet minder, Uwe Edelheid niet thuis te treffen," antwoordde de Prins.
Op zij uit, zoekend den ander, murmelde hij langzaam met het hoofd knikkend: "Ach, das Leben ist dumm, vous savez." Toen om te ontkomen aan de pijniging der ziel, smartte de lang ingehouden en worstelende opwinding zich vrij door den mond.
Uren bleef Frank daar voor zitten, op het uitstek, in een rieten stoel, de beenen op de balustrade, de blauwe kronkelingen van zijn sigaarrook even om hem heen drijvend; hij voelde zich versuffen, zonder veel leed meer, zich schikkende in zijne nutteloosheid, met nu en dan wat herinnering aan vroeger: eene droevigheid, die niet meer smartte.
De staten der zuidelijke provinciën hadden, toen Philips II hun zijn plan mededeelde, zeer onderdanig geantwoord, dat het hun wel diep smartte, aan de regeering van hun genadigen en grooten koning onttrokken te worden, maar dat zij overeenkomstig hunnen plicht zijn evenbeeld zouden huldigen.
Men moest zich, zeide hij, ontdoen van allen die, al hadden zij niet rechtstreeks aan het komplot deelgenomen, toch niet veilig waren. Zij die slechts tevreden waren met de zaken zooals zij zich voordeden, waren niet te vertrouwen. Wat hem aangaat, zijn rug smartte nog van de zweepslagen die hij gekregen had omdat hij op Taïti gedeserteerd was.
Hij had haar immers lief; vroeger had hij om haar willen vertrekken, nu was er niets meer wat hen behoefde te scheiden. Hij durft niet... hij durft niet! dacht zij en zij wist niet, of zij verheugd was, dat hij niet durfde, of dat het haar smartte... Het gelukkigst, wanneer je zwerft! herhaalde zij peinzend en mat.
Wroeging had dat hart sedert lang saamgenepen, wroeging om het onherstelbare; diep in hem smartte het bewustzijn, dat hij, die voor zijn tijdgenooten het voorbeeld van den deugdzamen burger en den braven mensch wilde zijn, zijn eerste menschelijke en burgerplicht op gruwelijke wijze had verzaakt.
Woord Van De Dag