Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Rodolphe woonde toentertijd in een hôtel garni in een eenzame straat van den faubourg Saint Germain, waar hij de vijfde verdieping betrokken had, omdat er geen zesde was. Toen Colline bij de deur kwam, vond hij den sleutel niet in het slot steken. Hij klopte een minuut of tien zonder dat hij van binnen antwoord kreeg; op de aubade kwam zelfs de concierge af, die Colline vroeg kalm te zijn.
"Wacht eens even," zeide Colline, terwijl hij het mannelijke en vrouwelijke paar laarzen bekeek; "een paar nieuwe lakschoenen. Ik heb me zeker in de deur vergist; hier moet ik zeker niet zijn." "Wien moet u eigenlijk hebben?" vroeg de concierge. "Vrouwenlaarsjes!" ging Colline voort als in zichzelf sprekend en denkend aan de strenge zeden van zijn vriend; "ja, ik heb me beslist vergist.
"Dat is niet zooveel waard als meubels ... u kunt ergens anders een kamer zoeken. Durand zal u uw Godspenning teruggeven." "Wat?" zeide de concierge verschrikt, "die heb ik al naar de spaarbank gebracht." "Maar mijnheer," viel de jonge man hem in de rede, "ik kan maar niet zoo direkt een andere kamer vinden. Geef me tenminste gastvrijheid voor één dag."
Hij verheugde zich in den beleefden groet van z'n sigarenwinkelier en in de eerbiedige familiariteit van den conducteur op lijn twee. Op kantoor werti door de jaren wat ijveriger, begon wat van z'n werk te maken en het gebeurde zelfs datti 's avonds terugkwam, ofschoon z'n baas de lui daar nooit om vroeg. De concierge respecteerde hem steeds meer, hield 'm voor een heele geleerde.
Voor zijn huis gekomen, dat Schaunard slechts met moeite herkende, ging hij op een paaltje zitten wachten op Rodolphe en Colline, die bij een nog open zijnden wijnhandelaar de eerste elementen van een souper waren gaan halen. Toen zij terug waren, klopte Schaunard meermalen hard op de deur, want hij herinnerde zich vaag, dat de concierge de gewoonte had hem te laten wachten.
"U ziet toch wel, dat mijnheer slaapt," zeide hij. "Daarom wil ik hem wakker trommelen," antwoordde Colline en begon opnieuw te kloppen. "Dan wil hij u zeker niet antwoorden," meende de concierge, terwijl hij voor de deur van Rodolphe een paar lakschoenen en een paar dameslaarsjes, die hij juist gepoetst had, neerzette.
Na een reis van drie dagen kwamen wij in Tolédo aan. Mijn eerste zorg was, om te informeeren naar het huis van den graaf de Polan, bij wien ik ongetwijfeld welkom zou zijn. Maar ongelukkigerwijs vertelde de concierge mij, dat zijn meester den vorigen avond op reis was gegaan naar het kasteel de Leyva, nadat men hem had bericht, dat Séraphine gevaarlijk ziek was.
"Neem me niet kwalijk, mijnheer," antwoordde de concierge, die een toontje lager begon te zingen, "dat is mijn consigne. Mijnheer Bernard heeft mij uitdrukkelijk bevolen u geen haar te laten medenemen, voor u betaald hebt."
"Neem me niet kwalijk, dat ik u even alleen laat," zeide de concierge tot den jongen man, die ongeduldig op de binnenplaats heen en weer liep, "maar ik heb hier een brief van den minister voor mijnheer Bernard, den huisheer, dien moet ik even boven brengen." Toen de concierge op zijn kamer kwam, was mijnheer Bernard bezig zich te scheren. "Wat wil je van me, Durand?"
Een kapper en eene banketbakster verwijderden de bedelaars, en beduidden ons dat wij den concierge van het museum als gids moesten nemen.
Woord Van De Dag