Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Colline's oogen waren geen moment van den touwladder af, evenmin als van het kooitje, waarin de vogel, die door de warmte van het café wat fleuriger werd, begon te zingen in een taal, welke Colline, die toch een polyglot was, niet kende. "Vertel me nu eindelijk eens," vroeg Colline op den touwladder wijzend, "wat dat is?"
Rodolphe, naar zijn door zijn kleeding reeds verraden beroep gevraagd, erkende zijn betrekkingen tot de Muzen en bestelde een tweede rondje. Toen de kellner de flesch wilde medenemen, vroeg Schaunard hem die maar te laten staan. Hij had in een van Colline's zakken het zilveren duo van twee vijffrancstukken hooren weerklinken.
Bij uitzondering bevatte Colline's rok dien dag slechts een quarto-deel van Bayle, een verhandeling over hyperphysische krachten in drie deelen, een deel Condillac, twee deelen Swedenborg en Pope's "Essai over den mensch." Eerst toen hij zijn zak-bibliotheek had leeggeruimd, stond hij Rodolphe toe den rok aan te trekken.
Een sprankje gezond verstand, dat nog in Colline's geest over was, redde den kunstenaar nog juist op den rand van den afgrond. Acht dagen later zag Marcel in welke galerij zijn doek een plaatsje gekregen had. Toen hij door den faubourg Saint Honoré liep, stootte hij op een troepje menschen, dat blijkbaar met alle aandacht toekeek hoe er aan een winkel een uithangbord werd aangebracht.
De lakschoenen van Rodolphe werden algemeen als fabels beschouwd, als een vrucht van Colline's rijke fantasie, en éénstemmig werd verklaard, dat zijn maîtresse een paradox was.
Toch bleef er onder de gasten een aangename, opgewekte stemming heerschen. Er viel geen enkel ongeval te betreuren, behalve een winkelhaak in den vreemde-talen-zak van Colline's rok en een klap, dien Schaunard aan de dochter van den kanselier van Cromwell toediende.
"Maar," merkte de eigenaar van het café op, "u en uw vrienden verteert zoo weinig." "Deze matigheid, waarover gij u beklaagt, is een argument ten gunste van onze goede zeden," was Colline's antwoord. "Bovendien hangt het slechts van u af, of wij onze uitgaven kunnen vermeerderen; u behoeft dan slechts crediet te geven." "Wij willen zelfs het rekening-courantboek cadeau geven," zeide Marcel.
Door de warme drank wat opgewonden, werd Barbemuche iets spraakzamer; en na enkele bijzonderheden over zichzelf medegedeeld te hebben, waagde hij het de hoop uit te spreken, dat hij officieel in den bond der bohémiens zou worden opgenomen, en verzocht hij Colline's medewerking om hem te helpen dit eerzuchtige plan te verwezenlijken.
"Precies juist op dezelfde wijze, alsof je aan de Drieëenheid, dien goddelijken driehoek, een vierden persoon toevoegde; het zou dan een vierhoek vormen, maar de godsdienst zou zijn basis verloren hebben." "Neem me niet kwalijk," zeide Carolus; wiens verstand te midden van al die doornstruiken van Colline's logica begon te struikelen, "maar ik zie niet in ...."
Bovendien had dat beroemde kleedingstuk een zeer bijzonderen vorm, den meest bizarren, dien men zich denken kan: de zeer lange panden zaten n.l. aan een zeer korte taille en hadden twee zakken, ware afgronden, waarin Colline gewoon was een paar dozijn boeken, die hij altijd en eeuwig bij zich had, te bergen, wat zijn vrienden deed zeggen, dat de schrijvers en geleerden in den tijd, dat de bibliotheken gesloten waren, inlichtingen konden gaan inwinnen in de panden van Colline's rok, een bibliotheek, die steeds geopend was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek