Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
»Hoe kan ik dat weten, jongenlief?« gaf de Jood terug; hij keek de anderen aan en trok den blaasbalg open en dicht. »Misschien over zijn verlies; of over zijn uitstapje naar buiten, waar hij juist van is teruggekomen? Ha! ha! is dat 't niet?« »Heelemaal niet,« antwoordde de Vos, Chilling, die juist iets wilde zeggen, in de rede vallend. »Wat zeg jij Charley?«
Hoe groot was Oliver's afschuw en schrik, toen hij op kleinen afstand, zijn oogen zoo wijdgeopend als met mogelijkheid kon, de hand van den Vos zag verdwijnen in den zak van den ouden heer en er een zakdoek uithalen! Hij zag hoe de Vos den zakdoek aan Charley Bates toereikte en eindelijk hoe de beide jongens zoo hard ze konden om den hoek verdwenen!
Blijkbaar vertoefde zijn geest bij zijn oude leven, want hij ging voort te mompelen, zonder zich van hun komst anders bewust te worden dan als deel van zijn verbeeldingsspel. »Goed Charley goed gedaan,« murmelde hij. »Oliver ook, ha! ha! ha! Oliver ook je bent nou een jongeheer een Breng de jongen naar bed!«
Terwijl hij dit zeide, nam jongeheer Bates een punt van zijn halsdoek in de hand, hield deze rechtop in de lucht, liet zijn hoofd op zijn schouder zakken en stootte tusschen zijn tanden een zonderling geluid uit, waarbij hij door een levendige pantomimische voorstelling aantoonde, dat hij 't over ophangen had. »Dat beteekent 't,« zei Charley. »Kijk hij kijken, Jack!
»Dat 's groot slem en de robber,« zei Chilling met een lang gezicht, terwijl hij een halve kroon uit zijn vestjeszak haalde. »Ik heb nog nooit zoo'n vent gezien als jij, Jack; jij wint alles. Zelfs als we goede kaarten hebben, kunnen Charley en ik er niets van maken.«
»Hm,« zei de Jood, terwijl hij ze nauwkeurig bekeek, »'t zijn beste heele beste. Maar je hebt ze niet goed gemerkt, Charley, dus die merken halen we er uit met een naald. We zullen Oliver leeren hoe hij dat doen moet. Nietwaar Oliver? Ha! ha! ha!« »Asjeblieft meneer,« zei Oliver. »Jij zou ook wel zoo vlug als Charley Bates zakdoeken willen maken, is 't niet, beste jongen?« vroeg de Jood.
De oude heer echter was niet de eenige, die schreeuwde. De Vos en Charley Bates, die niet de algemeene aandacht wilden trekken door op straat hard te loopen, waren de eerste de beste portiek om den hoek in gevlucht.
Fagin zag er uit of hij 't meende en Charley Bates, die het altijd voorzichtig vond, aan den veiligen kant te zijn en wien het volstrekt niet onwaarschijnlijk voorkwam, dat hij de tweede zou zijn om geworgd te worden, viel op zijn knieën en liet een luid, langgerekt gebrul hooren, dat het midden hield tusschen 't geluid van een dollen stier en van een misthoorn.
Toen Noah gezien had, hoe de Vos alleen in een kleine cel werd opgesloten, zocht hij zoo gauw mogelijk den weg terug, tot waar hij Charley Bates verlaten had.
'n Knap werkman, nietwaar Oliver?« »Ja meneer, erg knap,« antwoordde Oliver. Waarop Charley Bates uitbundig begon te lachen, tot groote verbazing van Oliver, die in het voorgevallene niets belachelijks kon zien. »En wat heb jij, mijn jongen?« vroeg Fagin aan Charles Bates. »Lappen,« antwoordde Bates en haalde op hetzelfde oogenblik vier zakdoeken te voorschijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek