Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Met geveinsde deftigheid, die alleen afgewisseld werd door stille wenken tegen elkander, aanschouwden de Normandische Ridders en edelen het ruwe gedrag van Athelstane en Cedric bij den maaltijd, aan welks gebruiken en vorm zij niet gewend waren.
"Mijn vader! mijn vader!" riep Ivanhoe, zich aan zijn voeten werpende, "schenk mij uwe vergiffenis!" "Gij hebt ze, mijn zoon!" hervatte Cedric, hem opheffende. "De zoon van Hereward weet woord te houden, al heeft hij het ook aan een Normandiër gegeven.
"Ge heet wijze mannen, mijn heeren," zei de nar, "en ik een gek, maar oom Cedric, en neef Athelstane, de nar zal dezen strijd voor u beslissen, en u de moeite besparen, om verder complimenten met elkander te maken. Ik ben evenals het ros van den boer, dat geen mensch op zijn rug kan velen dan den boer zelven.
"Voor zoover ik kan," hernam Athelstane, "zal ik hen doen vertrekken; en ik twijfel niet, of vader Cedric zal zijn best doen, om mij bij te staan." "Wij zijn het dus eens," zei Front-de-Boeuf, "gij zult met hen in vrijheid gesteld worden, en er zal van weerskanten vrede zijn, tegen uitbetaling van duizend mark.
"En ik geef u vrijheid tot alles," antwoordde Cedric, de achterdeur verlatende en met een verlicht hart door het vrije veld heenstappende, "als ik bij onze eerste ontmoeting niets meer van u verdien!" Zich daarop naar het kasteel omkeerende, wierp hij den gever het goudstuk weder toe, terwijl hij uitriep: "Valsche Normandiër! moge uw geld met u vergaan!"
Ik zal hen met nest en al verbranden, al word ik ook in den ban gedaan!" "Maar in den naam der Heilige Maagd, edele Athelstane," zei Cedric, de hand van zijn vriend grijpende, "hoe zijt gij aan dit dreigend gevaar ontsnapt? Werden hun harten vermurwd?" "Hun harten vermurwd!" herhaalde Athelstane. "Smelten rotsen voor de zon!
Daarom maakte Cedric, die zich de handen aan een doek afveegde, in plaats van ze te drogen door ze met bevalligheid in de lucht te bewegen, zich belachelijker dan zijn metgezel Athelstane, die alléén een geheele, groote pastei verslond, gevuld met de meest uitgezochte vreemde lekkernijen, een Karum-pastei genoemd.
Zijn jachtspies neêrzettende, nam hij weder plaats, sloeg de oogen naar den grond, en scheen geheel in zwaarmoedige gedachten verzonken. Uit deze overpeinzing werd Cedric plotseling gewekt door het geluid van een horen, hetwelk beantwoord werd door het luidruchtig gehuil en geblaf van alle honden in de zaal, en wel twintig of dertig anderen in het overige gedeelte van het gebouw.
Voeg bij dit alles, dat Cedric sedert den middag niet gegeten had, en dat het gewoon uur voor het avondmaal reeds lang voorbij was, op zich zelf reeds eene reden tot toorn voor landjonkers van ouden en lateren tijd.
Gij hebt er een verdiend te Rotherwood, edele ridder; Cedric bezit genoeg om de onrechtvaardigheid van het geluk te herstellen, en alles, wat hij heeft, behoort aan zijn verlosser. Kom derhalve naar Rotherwood, niet als gast, maar als zoon, of als broeder." "Cedric heeft mij reeds rijk gemaakt," hernam de ridder; "hij heeft mij de waarde der Saksische deugd geleerd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek