Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Het verheven beginsel is later uitnemend uitgedrukt door den Amsterdamschen burgemeester C. Pzn. toen hij zeide: »niemand in zijne consciëntie bezwaren, maar een ygelick daarin sijne vrijheydt te laten, zoo veel zonder apparent perijckel van de gemeene rust mach geschieden.« Even uitnemend had zich eens Hooft's geestelijke vader, de Leidsche hoogleeraar Franc.
»Geef maar hier.» De burgemeester ontdeed het van het deksel, en ontwaarde de drie goudstukken, die Trijn daar enkele uren geleden ingelegd had. »Ha, ha!
"Van .... De Ruyter" ...., soufleerde de oudste wethouder op goed geluk. "Néé," beet de burgemeester af en nog den naam niet te grazen nemend, vervolgde hij "....van.... van de vrouw die bij Leiden's ontzet..." "Kenau Hasselaar! riepen een paar gemeenteraadsleden.
Hij vertelde mij, dat de burgemeester zijn neef was, en stelde mij als zoodanig het jonge mensch in hemdsmouwen voor. Deze schudde mij de hand en inviteerde mij, om met hem te dineeren, en dien nacht in het stadhuis te blijven slapen.
Hij-zelf was, als alle schrijvers en menschen zeer ingenomen met z'n werk. Hij hield zich overtuigd dat de meester dit ook wezen zou, en hem om den wille der voortreffelijke uitvoering de afwijking van de deugd vergeven zou. Het vers zou zeker naar den Burgemeester gezonden worden, die er kennis van geven zou aan den Paus, waarna deze Wouter tot zich zou roepen, en hem aanstellen als hoofdroover.
En de Hollanders? Mijn landslui? Dat bennen beste menschen, maar ze hebben allemaal kijkers t'huis zeggen ze. O ja! dat's waar ook, hoe heet de burgemeester van Amsterdam ook weer? Vening Meinesz. Neen die was 't niet! Wie was er voor hem? Mr. van Tienhoven. Die was 't ook niet, jelui heb toch nog meer burgemeesters gehad niet waar? Zeker! Den Tex, Van Vollenhoven, Fock. Neen!
Hij haalde me een hoop dingen aan uit de oude doos, alsof het voldoende was dat iets door de menschen van den ouden tijd gezegd was, om onweerlegbaar te wezen... Nu, 't kwam daarop neer, dat hij aanbeval naar zijn woorden te handelen en weer tot het oude stelsel terug te keeren, want anders zou hij over me klagen bij den burgemeester.
Het was haar daarbij even bang te moede als indertijd, toen zij naar het stadhuis moest, om door den burgemeester en den gemeenteraad bekeken te worden. Maar ofschoon haar de macht verleend was, zich in roest en stof te veranderen, als zij dit wenschte, deed zij dit toch niet.
De baanwachter verschrikte nog heviger, toen hij dacht, dat zijn weldoener, bij gebrek aan doelmatige hulp zou kunnen doodbloeden. "Gauw, Mie-Wanna," riep hij, "naar het dorp, vrouw lief, om den dokter, om den burgemeester, om bijstand! Loop naar de Olifant. Het is nauwelijks tien uren, daar zult gij misschien den dokter, den burgemeester of andere heeren vinden.
Niemand durfde een woord te spreken, totdat de burgemeester zijn oordeel had gezegd. "Edele heeren van den raad dezer stad," sprak deze eindelijk, "de zaak is van een bijzonder perikel. Ik, uw burgemeester, ken slechts één middel, om het kwaad te verhelpen." Met spanning wachtte en luisterde men. "Edele heeren van den raad dezer stad .... De schoorsteen moet naar achteren worden gebouwd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek