Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
»Ja," antwoordde master James Burbank, »en hij heeft op ons slechts een voorsprong van tweemaal vier-en-twintig uren. Dat is niet veel." »Niet veel?" meende Edward Carrol. »Mij dunkt, in tweemaal vier-en-twintig uren is nog al eenige afstand af te leggen." »En wanneer ons vaartuig," vervolgde master James Burbank, »ons nog eenige dagen zal kunnen voeren, dan zullen wij wel op hem winnen."
»Welnu, ik kan er uw gezin en ook u zelven, zonder dat iemand zulks gewaar zal worden, brengen, evenwel onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat gij Castle-House dadelijk zult verlaten, om te voorkomen dat u de nu nog mogelijke aftocht afgesneden wordt..." »Ik dank den heer Harvey en ook u, goede vriend..." antwoordde James Burbank.
»Ja, en ik ben inderdaad ongeduldig om bij haar te zijn." »Dat begrijp ik," antwoordde James Burbank. »Maar tegen wanneer denkt gij bij ons te Camdless Bay te komen?" »Over eenige dagen." »Kom zoo gauw als gij zult kunnen, waarde Stannard." »Dat zal ik voorzeker doen, master James Burbank."
Daarop vervolgde hij het gerechtelijk onderzoek. »Wilt gij ons mededeelen, Gilbert Burbank," vroeg hij, »waarom gij verleden nacht uwe kanonneerboot verlaten hebt?" »Ik heb haar verlaten, om mijne stervende moeder te bezoeken. Wie zal dat wraken?" »Gij bekent dus, dat gij te Camdless-Bay aan wal gegaan zijt?" »Ja, dat beken ik. Ik maak daar geen geheim van."
Den volgenden dag den 11den Maart was de geheele Raad tegen elf uren onder het voorzitterschap van Texar in persoon, in dezelfde zaal van Court-Justice vereenigd, waarin de Spanjaard vroeger reeds als aanklager tegen James Burbank was opgetreden.
Uit het vorenstaande zal de lezer gemakkelijk begrepen hebben, welke belangen James Burbank en eenige andere eigenaren van ondernemingen bij de bestaande omstandigheden hadden, om de handelingen van zoo'n kerel, die reeds in gewone tijden door zijne slechte geaardheid te duchten was, van zeer nabij gade te slaan.
James Burbank wenschte zich zelven dan ook geluk, dat hij dien persoon aan zijn zoon verbonden had. Dus de toestand en de levensvoorwaarden van Zermah en van Mars waren nimmer zoo gelukkig geweest. Zij zouden nimmer vergeten, wat zij bij dien Tickborn geleden hadden, ook niet, dat zij op het punt geweest waren in handen van een man als Texar te geraken.
James Burbank en zijne beide vrienden bezochten in de namiddaguren de verschillende barakken, bij welk bezoek de administrateur, master Perry, hen vergezelde. Zij konden zich daarbij overtuigen, dat de stemming der negers uitmuntend was.
Daarenboven zal Zermah haar die vermoeienissen onderweg wel weten te besparen!..." »Maar wanneer dat kind kwam te overlijden..." »Beter dat, dan dat zij aan hare ouders weergegeven werd!" »Gij haat die familie Burbank dan wel zeer!..." »Ik haat haar, zooals gij doet! Niets meer, niets minder." Zermah was haren toorn niet meer meester.
Het scheen, dat niet in twijfel was getrokken geworden, dat de jonge man in de gelederen van de krijgsmacht der Noordelijken diende. En zou nu de weigering van James Burbank, om zich dienaangaande duidelijk te verklaren, niet als eene soort van erkenning uitgelegd worden?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek