Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Ten zeven uuren werdt de sloof met een sleedje t'huis gebragt: zy kwam blymoedig de zaal op. Naauwelyks hadt zy ons gegroet, of aan 't uithalen van haar zakken. Oud en nieuw kwam te voorschyn: Chocolaadjes, Ulefeltjes, Banket, twee grote kluwens fyne wol, om voor Oom koussen te breyen, een pakje wol, dikke breinaalden, een doosje met wissewasjes.
Ouderwetsch, mager en recht, met treurige, regelmatige trekken, als de ruïne eener schoone vrouw, herinnerde zij zich die voor een groote spiegelruit vier glinsterende breinaalden, in regelmatig, beverig menuet, met twee dorre handen, te hebben zien bewegen.
Ophelia keek, alsof zij zeer bang was dat zij tegen wil en dank iets zeggen zou; maar liet slechts hare breinaalden ratelen op eene manier, die zooveel zeide als men in een geheel boekdeel zou kunnen schrijven; indien Marie het maar had kunnen verstaan. "Gij begrijpt dus," vervolgde deze, "wat gij hier te stellen zult hebben.
"Als ik dat doe heb ik er berouw van, hoop ik," antwoordde Ophelia en liet vinnig hare breinaalden ratelen. "Ik ook," zeide St.-Clare, onder het schillen van een sinaasappel. "Ik heb er op den duur berouw van." "Waarom gaat gij er dan mede voort?" "Zijt gij nooit voortgegaan met kwaad doen, nadat gij er al berouw van hadt, goede Nicht?"
HELMER. Daarentegen kan breien nooit anders dan onschoon zijn; kijk maar: die vastgeklemde armen ... de breinaalden die op en neer gaan ... daar is iets Chineesch in die beweging.... Ja, dat was waarlijk uitstekende Champagne die ze daar schonken. MEVR. LINDE. Goeden nacht Nora, en wees niet meer eigenzinnig. HELMER. Goed gezegd, mevrouw Linde! MEVR. LINDE. Goeden nacht, mijnheer Helmer.
De massa, die Thom moest wezen, had zich verplaatst, en men zag nu niets, volkomen niets meer in de huiskamer der Van Hakes. Toch, als men scherp keek, dan zag men nog een grauwe vlak die mevrouw Van Hakes muts moest wezen zich zeer terzij bewegen, terwijl men niet langer het getiktak der breinaalden, maar een zoet geluid vernam, het bewijs der innigste liefde tusschen moeder en zoon.
De goede Liébard vond het gepast zich terug te trekken. Toen zei ze: "Ze geven er niets om, die!" Haar hoofd zonk weer neer, en bijwijlen lichtte haar hand, werktuiglijk, van het werktafeltje de lange breinaalden op. Langs de voorplaats gingen vrouwen met een berrie vol druipend waschgoed.
»O, die ligt onder den obelisk," zeide de oudste van het paar, op het oog een veertig jaren oud; »voor een shilling zullen we Uwe Edelheid daarheen roeien." Ik nam het aanbod aan. De oudste was zeer ervaren in het roeien, en ging met de riemen zoo behendig om alsof het breinaalden waren; maar de jongste, hare dochter, zooals mij bleek Sally gedoopt, was daarin erg onervaren.
En alweer had zij van allerlei te vertellen, terwijl de breinaalden lustig klapperden, de zwarte kous onophoudelijk heen en weer slingerde en nu en dan haar vroolijke lach helder en opwekkend door de kamer klonk.
En nu doet hij zijn verhaal van al hetgeen de laatste jaren met hem en zijn familie is voorgevallen, en grootmoeder Kloppers zit naar hem te luisteren, terwijl zij de breinaalden hanteert, als een moeder, die naar haar kind zit te luisteren, dat eene verre reis heeft gedaan. Hoe gezellig vindt Charles het hier hoe prettig!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek